Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine


Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davacının tutuklandığı tarih dikkate alındığında 5320 sayılı Kanunun 6/1. maddesine göre, tazminat talebinin 5271 sayılı CMK"nın 141. - 144. maddeleri hükümlerine göre incelenip karara bağlanması gerektiği ve 5271 sayılı CMK"nın 142/1. maddesinde koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceğinin belirtildiği, bu kapsamda tazminat talebinin dayanağı olan Elbistan Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/111 Esas – 2014/80 Karar sayılı beraat hükmüne karşı davacı yönünden herhangi bir temyiz talebinin bulunmadığı ve beraat hükmünün 16/04/2014 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının ise beraat hükmünün kesinleşme tarihini izleyen bir yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra 21/10/2015 tarihinde açıldığı dikkate alındığında, süresinde açılmayan davanın reddine karar verilmesinde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; hak düşürücü süre geçtikten sonra açıldığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usul ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacı vekilinin davanın süresinde açıldığına, davanın reddine karar verilmesinin kanuna aykırı olduğuna ve sair nedenlere ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 02/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.