Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/4555 Esas 2015/7799 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : İzmir 8. İş Mahkemesi
Tarihi : 23/12/2013
Numarası : 2013/322-2013/799

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı, davalı işyerinde tornacı olarak çalışırken iş akdini ücretlerinin düzensiz ödenmesi nedeniyle haklı olarak feshettiğinden bahisle kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının iş akdini kendisinin feshettiğini, tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının ücret alacaklarının düzenli ödenmemesi sebebi ile hizmet akdini haklı nedene dayalı olarak feshettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kıdem tazminatına esas sürenin tespiti konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşverene ait bir ya da birkaç işyerinde belli bir süre çalışmış bir işçinin, işini kaybetmesi halinde, işinde yıpranması, yeni bir iş edinmede karşılaşacağı güçlükler ve işyerine sağladığı katkı göz önüne alınarak, geçmiş hizmetlerine karşılık işveren tarafından işçiye kanuni esaslar dahilinde verilen toplu paraya “kıdem tazminatı” denilmektedir. Kıdem tazminatının koşulları, hesabı ve ödeme şekli doğrudan İş Kanunlarında düzenlenmiştir.
İşçinin işyerinde çalıştığı sırada almış olduğu istirahat raporlarının kıdem süresine eklenmesi gerekir. İşçinin çalıştığı sırada bir defada ihbar önelini altı hafta aşan istirahat raporu süresinin kıdem tazminatı hesabında dikkate alınamayacağı, kararlılık kazanmış Yargıtay uygulamasıdır.
İşçinin iş sözleşmesinin askıda olduğu süreler, kıdem süresinden sayılmamalıdır. Örneğin ücretsiz izinde geçen süreler kıdem tazminatına esas süre bakımından dikkate alınmaz.
Somut olayda, davacının çalışma süresi içinde ardışık olarak birer aylık dönemler halinde toplam 8 ay işçinin rızası ile ücretsiz izne gönderildiği ve iş sözleşmesinin askıda kaldığı sabittir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, ücretsiz izin belgesinde yazan “ücretsiz izin süresince özlük ve yasal haklarınız saklı tutulacaktır” ibaresi nedeniyle davacının kıdemine ücretsiz izinde geçen sürenin de katılması gerektiğini beyan ederek hesaplama buna göre yapılmış, mahkemece de kıdemi ve yıllık izin süresi buna göre belirlenerek alacaklar hüküm altına alınmıştır.
Davacının ücretsiz izinde geçen ,yani iş sözleşmesinin askıda olduğu ve davalı işyerinde bir çalışmasının bulunmadığı, primi ve ücreti ödenmeyen sürenin kıdemden sayılması yasaya aykırı olup mahkeme kabulü isabetsizdir.
Yapılacak iş, davacının SGK hizmet döküm cetvelinde yapılan bildirim süresi ile bağlı kalınarak kıdemini ve hak ettiği yıllık izin süresini belirlemek, kıdem tazminatı ile izin ücreti alacağını buna göre hesaplatmak ve çıkacak sonuca göre bir karar vermektir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde, davalıya iadesine, 04.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.