Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6839 Esas 2020/2823 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6839
Karar No: 2020/2823
Karar Tarihi: 02.06.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6839 Esas 2020/2823 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın taksirle yaralama suçu işlediği gerekçesiyle TCK'nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyetine hükmedildiği belirtilen ceza davasında, sanığın aracıyla seyir halindeyken başka bir motosiklete çarparak bir kişinin yaralanmasına sebebiyet verdiği kaydedildi. Davada sanığın asli kusurlu olduğunu ancak cezanın belirlenirken suçun işleniş biçimi, meydana gelen zararın ağırlığı ve suçun işlendiği yer ve zaman gibi faktörler de göz önünde bulundurulması gerektiği vurgulandı. Bu doğrultuda, cezada orantılılık ilkesi ile adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği ifade edildi. Ancak sanık hakkında fazla ceza tayini yapıldığı ve bu nedenle hükümde bozma kararı verildiği belirtildi.
TCK'da belirtilen kanun maddeleri:
- 89/4: Kişinin taksirli bir şekilde yaralanmasına sebebiyet verenler hakkında verilecek cezaları düzenler.
- 62/1: Ceza Miktarı; verilecek cezanın ölçüsü ile ilgili hükümleri içerir.
- 50/1-a: Yaralamaya sebebiyet vermek maddi anlamda zararın da oluşması halinde uygulanacak olan cezayı düzenler.
- 52/2-4: Taksirli

12. Ceza Dairesi 2019/6839 E. , 2020/2823 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre olay günü saat 23:30 sularında sanığın idaresindeki araçla, meskun mahal içindeki iki şeritli, tek yönlü, asfalt kaplama, düz, kuru, eğimsiz ve sokak vasfındaki yolda, sol şerit üzerinde seyir halindeyken sağ şeride geçmek için aracını yönlendirdiği, bu esnada sağ şerit üzerinde aynı istikamette seyir halinde olan katılan ..."in idaresindeki motosiklete aracının sağ ön kapısı ile çarpması neticesinde katılan ..."in basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, aynı motosiklette yolcu olarak bulunan Hakan"ın da hayati tehlike geçirecek ve altıncı dereceden kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına asli kusurlu olarak sebebiyet vermesi şeklinde gerçekleşen olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekmekte olup, dava konusu olayda sanık asli kusurlu olmakla birlikte, yaralanan kişi sayısı, yaralanmaların niteliği, maddede öngörülen cezanın alt sınırı nazara alınmak suretiyle, cezada orantılılık ilkesi ile adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, alt sınırdan çok fazla uzaklaşılarak teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 02/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.