Danıştay 7. Daire 2018/5239 Esas 2022/264 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/5239
Karar No : 2022/264

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Kimya Besicilik Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı adına
…Petrokimya Gümrük Müdürlüğü…
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına düzenlenen nihai kullanım izin belgeleri kapsamında 2015 ve 2016 yıllarında tescilli muhtelif tarih ve sayılı serbest dolaşıma giriş beyannameleriyle sınai amaçlı kullanılmak üzere indirimli vergi oranından yararlanılarak ithal edilen "ham ayçiçek yağı"nın üretime girmesi sonucu elde edilen ikincil ürün niteliğindeki "destile edilemeyen yağ asidinin" insan gıdası olarak yetiştirilen hayvanlara yönelik yem sanayinde kullanıldığının veya kullanılmak üzere satıldığının tespit edildiğinden bahisle ikincil ürüne tekabül eden miktarda ham ayçiçek yağının matrahı esas alınarak mutat ile indirimli vergi oranı farkı üzerinden ek olarak tahakkuk ettirilen gümrük ve katma değer vergileri ile bu vergiler üzerinden hesaplanarak karara bağlanan para cezasına vaki itirazların reddine dair işlemlerin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; olayda, davacı tarafından nihai kullanım izin belgeleri uyarınca ithal edilen "ham ayçiçek yağı"nın üretime girmesi sonucu elde edilen ve dava dilekçesinde de "fire" olarak beyan edilen "destile edilemeyen yağ asidi"nin bir kısmının satışının yapıldığının, bir kısmının da davacının depolarında bulunduğunun sabit olduğu, Dahilde İşleme Rejimi Tebliği'nin 3. maddesinde, "fire"nin, işleme faaliyetleri sırasında özellikle kuruma, buharlaşma, sızma veya gaz kaçağı şeklinde yitirilen ve imha olan kısım ile ekonomik değeri olmayan atık olarak tanımlandığı, işleme faaliyeti sonucu ortaya çıkan ve ekonomik değeri olan söz konusu ürünün fire olarak kabul edilemeyeceği, beyanname muhteviyatı eşyaların nihai kullanımı sonucu ortaya çıkan ve ekonomik değeri olmasına karşın fire olarak beyan edilen ürünün indirimli vergi oranından yararlandırılması mümkün bulunmadığından bahisle mutat ile indirimli vergi oranı farkı üzerinden ek olarak tahhakuk ettirilen gümrük ve katma değer vergileri ile bu vergiler üzerinden hesaplanarak karara bağlanan para cezasına vaki itirazların reddine ilişkin işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Asıl ürün ile ikincil ürün aralarında nitelik farkı olmayıp pozisyonlarının aynı olduğu, ancak ikincil ürünler ekonomik bir değer taşımadığından cüz'i meblağlara satıldığı ve bu nedenle fire olarak kabul edilmesi gerektiğinden tesis edilen işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NIN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL'den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Dairece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 26/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.