Mahkemesi : Malatya 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 17.04.2014
No : 2012/636-2014/190

Dava, 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalılığın tespiti istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
11.09.1990 tarihinde Kuruma intikal eden giriş bildirgesi ile, 01.03.1989 tarihi itibariyle, 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olarak tescil edilen ve 12.02.1987-17.02.1987, 01.05.1989-30.10.1996 ve 22.10.2002 tarihinden devamla marangozluk faaliyetinden dolayı vergi kaydı, 18.06.2003 tarihinden devamla oda kaydı ve 18.06.2003 tarihinden devamla sicil kaydı olan davacı; 05.06.2012 tarihli hizmet cetvelinde olduğu gibi 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalılık prim gün sayısının 9000 olarak tespiti için dava açmış, mahkemece; davanın kabulü ile 30.06.2012 tarihi itibari ile 23 yıl 4 ay 0 gün 1479 sayılı Yasa kapsamında hizmeti olduğunun tespitine karar verilmiştir. Dosyadan, davacının 30.06.2012 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu, Kurumun bu talebi 30.06.2012 tarihinde 17 yıl 2 ay 13 gün 1479 sayılı Yasa kapsamında hizmeti ve 600 gün borçlanma ile birlikte toplam 6793 gün hizmeti olması nedeni ile reddettiği, Kurumun davacıyı 05.06.2012 tarihli sigortalılık bilgilerinden anlaşılacağı üzere 01.03.1989 tarihinden başlayıp devam eder şekilde 23 yıl 4 ay 0 gün hizmeti ve 600 gün askerlik borçlanması ile birlikte toplam 9.000 gün 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olarak kabul ederken, 19.07.2012 tarihli işlemle davacıyı vergi kaydı olan 12.02.1987-17.02.1987, 01.05.1989-30.10.1996 ve 22.10.2002 den devamla sigortalı olacak şekilde tescilini güncellediği anlaşılmaktadır.
5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun Geçici 7. maddesi uyarınca davanın yasal dayanağı olan 3165 sayılı Kanunla değişik 1479 sayılı Kanun’un 24 ve 25. maddelerine göre davacının geçerli bir sigortalılığından bahsedebilmek için kendi adına ve hesabına bağımsız çalışması yanında gerçek veya götürü usulde vergi kaydı, esnaf ve sanatkâr sicili veya meslek kuruluş kaydının varlığına ihtiyaç vardır. ./..
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 10.10.2001 gün ve 2001/671-685 sayılı kararında da açıkça belirtildiği gibi icraen primleri tahsil edilen dönemde davacının Bağ-Kur sigortalılığının geçerliliği kabul edilmelidir.
Hukuk Genel Kurulu"nun 01.10.1997 gün ve 1997/10-578-758, 03.12.2008 gün ve 2008/1-732-736, 23.05.2001 gün ve 2001/21-420-430, 11.11.2009 gün ve 2009/10-412-510 sayılı kararlarında da da belirtildiği üzere, uyuşmazlık konusu döneme ilişkin primler Kurumca tahsil edilip uzun süre kullanılmış ise, bu halde davalı Kurum"un yapmış olduğu iptal işleminde iyiniyetli olduğu kabul edilemez. Daha açık ifadeyle; davacıyı kendi hatalı işlemi nedeniyle yıllarca sigortalı sayan Kurum"un, davacıya sigortalı olduğu inancını verdikten sonra yaptığı yanlışlığın farkına vararak sigortalılık süresini indirmesi 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 2 nci maddesinde düzenlenmiş olan "herkesin haklarını kullanırken ve borçlarını yerine getirirken dürüstlük kurallarına uymak zorunda bulunduğu" ilkesine aykırı bulunduğu belirgindir.
Hal böyle olunca; davacının vergi, meslek kuruluşu ve esnaf sicil kaydı olmayan 01.03.1989-30.04.1989 ve 31.10.1996 ve 21.10.2002 tarihleri arasında kalan dönemde 1479 sayılı Kanun kapsamında zorunlu sigortalı olarak kabulü mümkün değildir. Ancak, davacının icraen prim ödeme kodu ile yani, 00 kod ile 19.10.1998 tarihinde 23.250.000,00 TL prim ödemesi göründüğünden, öncelikle, icra takibinin hangi süre için yapıldığı araştırılmalı, sonucuna göre, 19.10.1998’den önceki süre hakkında değerlendirme yapılmalıdır. Devamında 2006 yılı içerisinde ve öncesinde yapılan prim ödemeleri yaşılılık aylığı istenen 2012 yılına kadar uzun süre kullanılmış olarak değerlendirileceğinden; Sosyal Güvenlik Hukuku ilkeleri ve Medeni Kanunun 2. maddesinin uygulanmasının zorunlu bir sonucu olarak primlerin alındığı süreleri kapsayan dönemde davacı 1479 sayılı Kanun kapsamında isteğe bağlı sigortalı kabul edilmesine karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin, eksik araştırma sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 19.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.