MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SEVK : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması, resmi belgede sahtecilik ve resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK.nun 206/1, 204/1 ve 207/1 madde ve fıkraları gereğince hükümlülük


Gereği görüşülüp düşünüldü:

I- Sanık hakkında yalan beyan suçundan tayin edilen adli para cezasının tutarına ve karar tarihinde yürürlükte olan 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca hüküm kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından sanığın bu suça yönelik temyiz isteğinin 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK"nun 317. maddesi uyarınca oybirliğiyle (REDDİNE),

II- Resmi ve Özel Belgede Sahtecilik suçundan kurulan hükümlere gelince;

1- Sanığın üzerinde ... adına kullanılan özellikleri kollukça tutulan tutanakta yazılı ve dosyada mevcut kriminal rapora göre iğfal kabiliyeti bulunan kimlik ve... adına alınmış kredi kartıyla yakalandığı olayda başkasına ait kimlik bilgileri kullanılarak sahte kredi kartı alınması ve kullanılması eyleminin TCK.nun 245/2 ve 245/3. maddelerinde düzenlenen suçları ayrı ayrı oluşturacağı, başka suçlardan aranan sanığın yakalanmamak amacıyla sahte kimlik kullanmasının ise TCK.nun 204/1. maddesinde yazılı suçu oluşturacağı ve TCK.nun 207. maddesinde düzenlenen özel belgede sahtecilik suçunun olayda uygulanma yeri bulunmadığı cihetle öncelikle belgelerde yapılan sahteciliğin aldatma yeteneği bulunup bulunmadığının takdir ve tayininin mahkemeye ait olması karşısında emanete kayıtlı suça konu nüfus cüzdanının getirtilip incelenmek suretiyle, özellikleri duruşma tutanağına yazıldıktan ve denetime olanak verecek şekilde dosyada bulundurulduktan sonra iğfal kabiliyetinin bulunup bulunmadığı hususları araştırılıp, suça konu kredi kartının kullanılıp kullanılmadığı da bankadan sorulup sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ve suç vasfının tayininde hataya düşülerek hüküm kurulması,

2- TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 03.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.