Nitelikli yağma suçundan hükümlü 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 497/2, 59/2 ve 71.maddeleri uyarınca neticeten 32 yıl 16 ay ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına dair (kapatılan) Kartal 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/12/2001 tarihli ve 1999/110 esas, 2001/513 sayılı kararının Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 30/04/2002 tarihli ve 2002/3258 esas, 2002/5554 karar sayılı ilâmı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun lehe hükümlerinin uygulanması amacıyla yapılan uyarlama yargılaması sonunda, hükümlünün yağma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 37, 149/1-a,c,h,d ve 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 71. maddeleri gereğince 24 yıl 12 ay cezalandırılmasına dair İSTANBUL ANADOLU 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/10/2012 tarihli ve 2012/499 esas, 2012/410 sayılı ek kararına karşı Adalet Bakanlığının 29/03/2018 gün ve 94660652-105-34-4149/2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/04/2018 gün ve KYB/2018/28507 sayılı ihbar yazısı ile infaz dosyası 11/04/2018 tarihinde Dairemize gönderilmekle incelendi:

Anılan Yazıda;

(Dosya kapsamına göre; lehe kanun değerlendirilmesi yapılırken, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2. madde ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme karşısında, önceki ve sonraki temel ceza kanunlarının ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, 765 sayılı Kanun"un 71. maddesi gereğince cezaların toplanarak, karma uygulama yapılmak suretiyle karar verilmesinde isabet görülmemiş olduğundan bahisle 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması) Dairemizden istenilmiştir.

TÜ R K M İ L L E T İ A D I N A

Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbar yazısı ve incelenen dosya içeriğine göre;

5237 sayılı Yasada cezaların toplanmasına ilişkin bir düzenlenmenin bulunmadığı, her bir suç için hükmolunan cezaların birbirinden bağımsız oldukları ve ayrı ayrı infazları gerektiği gözetilmeden, 5237 sayılı Yasa lehe kabul edildiği halde 765 sayılı Yasanın 71.maddesi ile karma uygulama yapılarak, yazılı biçimde cezaların toplanmasına karar verilmesi,

Usul ve Yasaya aykırı olduğundan,

Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbar yazısı incelenen dosya içeriğine göre yerinde görüldüğünden kabulü ile İstanbul Anadolu 2. Ağır Ceza Mahkemesinin (Kapatılan Kartal 2. Ağır Ceza Mahkemesinin) 30.10.2012 gün, 2012/499 Esas ve 2012/410 sayılı ek kararının 5271 sayılı CMK"nın 309.maddesi gereğince BOZULMASINA, hüküm fıkrasından “Hükümlüye verilen cezaların aynı neviden olduğu anlaşılmakla 765 sayılı TCK"nın 71. maddesi gereğince toplanarak 24 yıl 12 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,” cümlesinin çıkartılmasına karardaki diğer yönlerin saklı tutulmasına, 24.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.