Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2016/4062 Esas 2016/9181 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, ... İli ... İlçesi ... Köyü 257 parsel sayılı taşınmazın kamulaştırma bedelinin tespiti ve idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Dava konusu taşınmazın 1/1000 ölçekli uygulama imar planı kapsamında kalan 3970 m²lik bölümün arsa olarak değerlendirilmesinde bir isabetsizlik yok ise de; Kamulaştırma Yasasının 11. maddesi hükmüne göre, bedel tespit davalarında öncelikle kamulaştırılan taşınmazın değerlendirme tarihindeki vasfının (arsa veya arazi) bilerlenmesi, arsa vasfında ise değerlendirme tarihinden önce özel amacı olmayan emsal satışlara göre satış değeri taşınmaz arazi vasfında ise değerlendirme tarihindeki mevki ve şartlara göre olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net geliri esas alınmak suretiyle değerinin belirlenmesi gerekir.
Dairenin geri çevirme kararı üzerine dosyaya getirtilen .... Belediye Başkanlığı Kentsel Tasarım Müdürlüğü"nün 26.01.2016 gün ve 672 sayılı yazısında dava konusu taşınmazın 3970m² lik kısmının 1/1000 ölçekli uygulama imar planı sınırları içerisinde park ve konut alanında kalan kısımının ise imar planı dışında kaldığı, dava konusu parselin belediye hizmetlerinden yararlandığı, etrafının meskun olmadığı, yerleşim merkezine mesafesinin 750 metre uzaklıkta olduğu, yapılaşma yoğunluğu olmayan genişleme hızı yavaş bir bölgede kaldığı açıklanmıştır.
Bakanlar Kurulunun Yargıtay"ca da kısmen benimsenen 28.02.1983 gün ve 1983/6122 sayılı kararı uyarınca, imar planında yer almayan bir taşınmazın arsa sayılabilmesi için belediye veya mücavir alan sınırları içinde olmakla beraber, belediye hizmetlerinden (beleyicee meskun olduğu veya hale getirileceği için sunulan yol, su elektrik, ulaşım, çöp toplama, kanalizasyon, aydınlatma vd.) yararlanan ve meskun yerler arasında yer alması gerekir. Dava konusu taşınmazın 1/1000 ölçekli imar planı dışında kalan kısmı yönünden mahallinde yeniden keşif icra edilerek dava konusu taşınmazın meskun olup olmadığının tespiti bakımından hakim gözlemi de keşif tutanağına geçirilerek, bu kısmın meskun olmadığının anlaşılması halinde 1/1000 ölçekli uygulama imar planı dışında kalan kısmının tarım arazisi olarak değerlendirilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz araştırma ile taşınmazın tamamını arsa olarak değerlendiren bilirkişi raporuna göre hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine 07.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.