Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/3639 Esas 2022/12366 Karar Sayılı İlamı

KARAR
Kamu görevlisine karşı görevi yaptırmamak için direnme ve kamu görevlisine hakaret suçlarından sanık ...'nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 265/1, 125/3-a, 62 ve 51. maddeleri gereğince 5 ay hapis ve 10 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, cezalarının ertelenmesine dair ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/12/2010 tarihli ve 2009/854 esas, 2010/1045 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yarına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14/01/2022 gün ve 2021/155963 sayılı istem yazıları ile dava dosyası Dairemize gönderilmekle dosya incelendi.
İstem yazısında; Dosya kapsamına göre, adli sicil kaydında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel mahiyette sabıkası bulunmayan sanık hakkında, kararın gerekçe bölümünde sanığın daha önce kasıtlı suçtan mahkumiyetinin bulunması nedeniyle hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesine yer olmadığı şeklinde görüş yazıldığı hâlde, hükmün (1-b) fıkrasının 3. bendinde sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkumiyetinin bulunmadığından bahisle cezalarının ertelenmesine karar verilmek suretiyle hükümde çelişki yaratılmasında isabet görülmemiştir. " denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03/04/2012 gün ve 10/438-141 sayılı kararında belirtildiği üzere, öğretide “olağanüstü temyiz” olarak adlandırılan kanun yararına bozma olağanüstü yasa yolunun koşulları ve sonuçları, “kanun yararına bozma” adı ile 5271 sayılı CMK’nın 309 ve 310. maddelerinde düzenlenmiştir.
5271 sayılı Kanun’un 309. maddesi uyarınca, hakim veya mahkemece verilip istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümlerde, maddi hukuka veya yargılama hukukuna ilişkin hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini yasal nedenlerini açıklayarak, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirecektir. Bunun üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı da hükmün veya kararın bozulması istemini içeren yazısına bu nedenleri aynen yazarak Yargıtay ceza dairesine verecek, ileri sürülen nedenlerin Yargıtayca yerinde görülmesi halinde karar veya hüküm yasa yararına bozulacak, yerinde görülmezse istem reddedilecektir.
Böylece ülke sathında uygulama birliğine ulaşılacak, hâkim ve mahkemelerce verilen cezaya ilişkin karar veya hükümlerdeki hukuka aykırılıklar ile uygulamadaki esaslı yanlışlar ve esasa etkili usul yanılgılarının, toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi sağlanacaktır.
Ceza Genel Kurulu'nun 23/03/2010 tarih ve 2/29-56 sayılı kararında belirtildiği üzere; kanun yararına bozma yasa yoluna, istinaf ve temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşmiş hüküm ve kararlara karşı gidilmesi nedeniyle kesin hükmün otoritesinin bütünüyle zedelenmemesi amacıyla bu yola başvurabilmek için hukuka aykırılık halinin ciddi boyutlara ulaşması gerekmektedir. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulunun 14/11/1977 gün ve 3-2 sayılı Kararında da açıkça vurgulandığı üzere, bu yasa yolunun olağanüstü bir yasa yolu olması nedeniyle, her türlü hukuka aykırılık iddiası, yasa yararına bozma konusu yapılamayacak, bu kapsamda hakimlerin takdir hakkı alanına giren ve suç işleyenler için bir hak teşkil etmeyen hususlar ile mahkemenin takdirine bağlı istekler ve uygulamadaki takdir yanılgıları veya takdirin yerinde olup olmadığının denetlenmesine ilişkin başvurular, temyiz yasa yolundan farklı olarak yasa yararına bozma konusu yapılamayacağından, bu yolla denetlenemeyecektir.
Bu açıklamalar çerçevesinde somut olay incelendiğinde; mahkeme sanık hakkında yapmış olduğu değerlendirme sonucunda hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar vermiştir. Mahkeme bu konuda sanık lehine uygulama yapmayarak takdir hakkını bu yönde kullanmıştır. Takdir hakkı kullanılarak verilen bu karar aleyhine, kanun yararına bozma yoluna başvurulamayacağından, kanun yararına bozma isteminin reddine karar verilmiştir.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın düzenlediği tebliğnamedeki düşünce, kanun yararına bozma isteminin takdire ilişkin olması nedeniyle yerinde görülmediğinden, CMK'nın 309. maddesi koşullarını taşımayan KANUN YARARINA BOZMA İSTEĞİNİN REDDİNE, dosyanın Adalet Bakanlığı'na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 17/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.