Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/28212 Esas 2022/12423 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ret

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
1- Kasten yaralama suçundan sanığa doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarına göre karar tarihinde yürürlükte bulunan 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle, 5320 sayılı yasaya eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, hükmün kesin nitelikte olması nedeniyle, yerel mahkeme tarafından temyiz isteminin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, sanığın temyiz isteminin reddiyle, tebliğnameye uygun olarak temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın ONANMASINA,
2- Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde ise,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
a) Sanığın aşamalarda atılı suçlamayı kabul etmemesi ve mağdurun soyut iddiası dışında tehdit eylemini doğrulayan tanık beyanı bulunmaması karşısında, mağdurun beyanının hangi nedenle üstün tutulduğu açıklanıp tartışılmadan yetersiz gerekçeyle atılı suçtan sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
b) Sanık hakkında seçimlik ceza öngören kasten yaralama suçundan kurulan hükümde adli para cezası tercih edilmesine karşın, tehdit suçundan kurulan hükümde yeterli gerekçe gösterilmeden hapis cezası seçenek yaptırımlara çevrilmeyerek çelişki oluşturulması,
c) UYAP kayıtlarının incelenmesinde, sanık ile mağdur ...’ın suç tarihinde evli olmadıkları anlaşılmış olmakla, sanığın mağdura yönelik kasten yaralama eyleminin 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesi kapsamında kalması nedeniyle uzlaştırmaya engel bir durumun bulunmadığı bu nedenle tehdit suçundan,
02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
d) 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesiyle değişik CMK’nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK’ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 esas, 2021/4 sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK’nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden Anayasa’nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 7 ve CMK’nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ...’un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.