Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15458 Esas 2020/715 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15458
Karar No: 2020/715
Karar Tarihi: 14.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15458 Esas 2020/715 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine hükmedildiği belirtilmektedir. Mahkeme, Anayasa Mahkemesinin iptal kararına rağmen bu hususun infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Ancak, mağdur için atanan zorunlu vekil ücretinin sanıktan alınamayacağı, Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanması gerektiği belirtilerek hükmün bu sebepten bozulması gerektiği ifade edilmiştir. Gerekli düzeltmeler yapıldıktan sonra hüküm onanmıştır.
Kanunlar:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150, 234 ve 239. maddeleri
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 13. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'un 321 ve 322. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/15458 E. , 2020/715 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
T.C. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nin 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanun"un 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanun"u Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, yaşı küçük mağdur için baro tarafından görevlendirilen zorunlu vekil ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağının gözetilmeksizin, zorunlu vekil ücretinin yargılama giderinden sayılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükümden ""mağdur için atanan zorunlu vekil gideri olan 340 TL ile birlikte toplam 367 TL"nin"" ibarelerinin çıkarılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.