Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/2086 Esas 2019/7404 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1-Mahkemenin 26/03/2014 tarih, 2014/42-2014/182 sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, sanık hakkında Dairemizin 17/01/2017 tarih ve 2015/576 E.- 2017/427 K. sayılı ilamı ile hükmün bozulduğu, mahkemece bozma kararına uyulduğu halde bozma gerekçesinde belirtilen hususlar yerine getirilmeyerek, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi gereğince cezalandırılması gerekirken TCK"nun 141/1. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi,
2-Dairemizin 17/01/2017 tarih ve 2015/576 E.- 2017/427 K. sayılı bozma kararının sanık aleyhine olduğu nazara alınarak, sanığa bozmaya karşı diyecekleri sorulmadan ve bozma kararına karşı savunması alınmadan hüküm kurulmak suretiyle 1412 sayılı CMUK"nın 326/2. maddesine muhalefet edilmesi,
3-Sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken, daha önce kasıtlı bir suçtan mahkumiyetinin bulunmaması ve dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde sanığın müştekinin zararını giderdiğinin anlaşılması karşısında, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususu irdelenip CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerekirken, sanığın duruşmadaki iyi hali nedeniyle TCK"nın 62. maddesi uyarınca indirim yapıldığı ve sanığın daha önceden herhangi bir mahkumiyetinin olmaması, geçmişteki hali, pişmanlık duyup müşteki zararını karşılamış olması göz önüne alınarak TCK"nın 51.maddesi gereğince bu cezasının ertelenmesine karar verildiği halde, sanığın “ yargılama aşamasında duruşmalara katılmadığı gibi başka suçtan tutuklu olduğu bu suç haricinde değişik suç işlediğei gibi gözlenen tutum ve davranışı da göz önüne alınarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına” şeklindeki dosya içeriğine de uygun düşmeyen gerekçeyle CMK"nın 231/5 maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmek suretiyle kendi içinde çelişki oluşturulması,
4- Dairemizin 17/01/2017 tarih ve 2015/576 E.- 2017/427 K. sayılı bozma kararında belirtildiği üzere sanığın eyleminin TCK"nun 142/1-b maddesinde düzenlenen suça uyması nedeniyle uzlaşmaya tabi olmadığı halde atılı suçun niteliği yanlış değerlendirilerek uzlaştırma işlemlerinin yapıldığı nazara alındığında sanığın sarfına kendisinin sebebiyet vermediği uzlaştırma işlemi ücretinden sorumlu tutulamayacağı gözetilmeden, 100,00 TL uzlaştırma işlemi ücretinin yargılama gideri olarak sanığa yükletilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 16/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.