MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 20/02/2017 tarih ve 2014/1373-2017/110 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin taraf vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin yurtdışından Türkiye"ye getirdiği malzemelerin davalı tarafından 485 EURO bedelle taşınması konusunda yanlar arasında elektronik posta ile mutabakat sağlandığını, davalının malzemeleri 18 ya da 19 Mayıs 2011 tarihinde teslim etmesi gerektiğini, davalının 3 palet malzemeden 2 palet malzemeyi 30 Mayıs 2011 tarihinde teslim edebildiğini, içinde 82 kg ısıtıcılar ve 4 parça Diabox 107 enstrüman kutuları ve ısıtıcı plakalar bulunan 3. paleti teslim edemediğini, müvekkilinin teslim edilemeyen malzemeyi yeniden almak durumunda kaldığını, davalının 3. paletin sonradan bulunduğunu bildirmesine rağmen yine de teslim edemediğini, teslim edilmeyen malzemenin ederinin 2.155,40 EURO olduğunu iddia ederek 2.155,40 EURO"nın 17.6.2011 tarihinden itibaren faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı-karşı davacı vekili; müvekkili şirketin taşımanın orgonizasyonunu yaptığını, taşımayı dava dışı Schenker Arkas Nakliyat ve Ticaret A.Ş"nin gerçekleştirdiğini, husumetin bu şirkete yönlendirilmesi gerektiğini, müvekkilinin davacıya verdiği 2 haftalık sürenin tahmini olduğunu, CMR madde 19"a uygun olarak malların tahmini transit süresi içinde davalıya teslim edildiğini, kaybolan paletteki malzemenin yeniden siparişi üzerine müvekkilince havayolu ile derhal taşınarak 6.6.2011"de davacıya teslim edildiğini, kaybolan paletin de sonradan bulunarak davacıya bildirildiğini, davacının bulunan malzemeyi teslim almayarak veya satıcıya iade etmeyerek zarara kendisinin sebebiyet verdiğini, kabul anlamına gelmemek kaydıyla müvekkilinin sorumlu olacağı varsayılsa dahi bunun 323,20 EURO ile sınırlı olması gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuş, karşı dava olarak da 323,20 EURO taşıma ücretinin davacıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Dairemizin bozma ilamına uyan mahkemece, karşı dava bozma kapsamı dışında kaldığı gerekçesiyle karşı dava konusunda yeniden karar verilmesine yer olmadığına,asıl davada; 1.080,57 EURO"nun 17.06.2011 tarihinden itibaren 3095 sayılı Kanun"un 4/A maddesi uyarınca hesaplanacak faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine ve fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 81,08 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 17/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.