Danıştay 9. Daire 2019/5611 Esas 2022/105 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/5611
Karar No : 2022/105

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av….

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Araç Muayene İstasyonları İşletmeciliği A. Ş.
VEKİLİ : Av….

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, araç muayene hizmeti için … Taşıt Muayene İstasyonları Yapım ve İşletim A.Ş. ile imzalanan alt işletim sözleşmesine istinaden ABD doları cinsinden peşin ödenen alt işletim bedelinin, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 283. maddesi uyarınca 280-Gelecek Yıllara Ait Giderler hesabında mukayyet değerle değerlendirilmesi ve anılan bedele ait kur farklarının dikkate alınmaması gerektiği ihtirazi kaydıyla verilen 2017/Ekim-Aralık dönemi geçici vergi beyannamesi üzerinden fazladan tahakkuk ettirilen 2.947.416-TL geçici verginin kaldırılması ve fazladan ödenen bu tutarın iadesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun "Aktif Geçici Hesap Kıymetleri" başlıklı 283.maddesinde, gelecek bir hesap dönemine ait olarak peşin ödenen giderlerin mukayyet değerleri üzerinden aktifleştirilmek suretiyle değerleneceğinin düzenlendiği, davacının peşin olarak ödediği alt işletim bedelinin gelecek hesap dönemine ait peşin ödenen gider hükmünde olduğu, bu giderlerin de anılan madde gereği mukayyet değer üzerinden değerleneceği, mukayyet değerin bir iktisadi kıymetin muhasebe kayıtlarında gösterilen hesap değeri olduğu, aktif geçici hesap kıymetlerine ilişkin yabancı para veya TL ayrımı yapılmaksızın mukayyet değer dışında başkaca bir ölçü belirlenmediği, davacının peşin olarak ödediği alt işletim bedeline ait hesapta kalan tutarın mukayyet değer ile değerlenmesi gerektiği ve mukayyet değer ile değerleme yapıldığı takdirde ortaya çıkan bir kur farkı da söz konusu olmayacağı için ihtirazi kayıtla verilen beyannameye istinaden yapılan tahakkuk işleminde hukuka uyarlık bulunmadığından, davacı tarafından kur farkı nedeniyle fazladan ödenen geçici verginin davacıya iadesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu tahakkuk işleminin iptaline, kur farkı nedeniyle fazladan ödenen tutarın davacıya iadesine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının, usul ve esas bakımından hukuka uygun olduğu gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45/3. maddesi uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı şirketin gelecek aylara ait giderler ve gelecek yıllara ait giderler hesaplarının değerlendirmeye tabi olduğu, gelecek hesap dönemine ait peşin ödenen giderlerin mukayyet değerleri üzerinden aktifleştirilmek suretiyle değerlenmesi ve ortaya çıkan kur farkının gelir ve gider olarak dikkate alınıp dönem kazancıyla ilişkilendirilmesi gerektiği iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Mukayyet değerle yapılan değerleme neticesinde kur farkının ortaya çıkmayacağı, kur farkının 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 280. maddesine göre değerleme yapılması halinde ortaya çıkabileceği, uyuşmazlıkta 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 280. maddesine göre değerleme yapılmasının mümkün olmadığı iddialarıyla temyiz isteminin reddi istenilmektedir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik davalının istinaf başvurusunun reddeden … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 27/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.