Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/3693 Esas 2022/12506 Karar Sayılı İlamı

K A R A R
Hakaret suçundan sanık ...'ın adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 3.400,00 Türk Lirası vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılana verilmesine dair ... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/11/2020 tarihli ve 2020/138 esas, 2020/79 sayılı kararının Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 05/01/2021 gün ve 2021/145519 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında;
"Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/04/2018 tarihli ve 2014/15-487 esas, 2018/151 sayılı kararında belirtildiği üzere, temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği nazara alınarak yapılan incelemede,
Her ne kadar ... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/11/2020 tarihli ve 2020/138 esas ve 2020/79 karar sayılı kararında katılan kendisini seçtiği bir vekil ile temsil ettirdiğinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre 3.400,00 Türk Lirası vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılana verilmesine hükmedilmiş ise de; 1136 Avukatlık Kanunu’nun 168. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak çıkarılan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/1. maddesinde yer alan “Kamu davasına katılma üzerine, mahkumiyete ya da hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ise vekili bulunan katılan lehine Tarifenin ikinci kısmın ikinci bölümünde belirlenen avukatlık ücreti sanığa yükletilir.” şeklindeki düzenleme uyarınca, somut olayda kendisini vekil ile temsil ettirmeyen, katılma talebi bulunmayıp kamu davasına katılmasına karar verilmeyen müşteki lehine vekalet ücretine hükmedilmesinde isabet görülmemiştir." denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca hâkim veya mahkemece verilip istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümlerde, maddî hukuka veya yargılama hukukuna ilişkin hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini açıklayarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirecektir. Bunun üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı da hükmün veya kararın bozulması istemini içeren yazısına bu nedenleri aynen yazarak, Yargıtay ceza dairesine verecek, ileri sürülen nedenlerin Yargıtayca yerinde görülmesi halinde karar veya hüküm yasa yararına bozulacak, yerinde görülmezse istem reddedilecektir.
Buna göre hakim veya mahkemece verilen karar veya hükümlerin kanun yararına bozma konusu yapılabilmesi için istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşmesi gerekmektedir.
İnceleme konusu somut olayda, sanık hakkında TCK’nın 125/2 delaletiyle 125/1, 43/1, 62/1, CMK’nın 251/3 maddeleri gereğince 1.380,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ve CMK’nın 231/5 maddesi gereğince de hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verildiği anlaşılmaktadır.
Sanığın yokluğunda verilen gerekçeli kararın, sanığa 21/12/2020 tarihinde usüle uygun tebliğ edildiği, sanığın ise 23/12/2020 kayda alınan dilekçe ile vekalet ücretinin iptali hususunda talepte bulunduğunun anlaşılması karşısında, sanığın talebinin merciince incelenmediği, hükmün bu nedenle henüz kesinleşmediği anlaşılmakla, bu aşamada kanun yararına bozma yoluyla incelenmesi mümkün görülmemiştir.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteği doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce, hükmün henüz kesinleşmemiş olması nedeniyle yerinde görülmediğinden, CMK'nın 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZMA İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Dosyanın, kanun yolu incelemesi için ilgili mercie gönderilmesi, usulünce kesinleştirme işlemi yapılarak, bu aşamadan sonra kanun yararına bozma isteminde bulunulmasını teminen mahkemesine iadesine, dosyanın Adalet Bakanlığı'na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 17/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.