Danıştay 9. Daire 2021/2086 Esas 2022/106 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/2086
Karar No : 2022/106

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av….

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Araç Muayene İstasyonları İşletmeciliği A.Ş.
VEKİLİ : Av….

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, 2018 yılı kurumlar vergisi beyannamesi gereğince iadesi gereken 7.942.730,07-TL'lik geçici verginin iadesi talebiyle yapılan başvurunun reddine dair … tarih ve … sayılı işlemin iptali ve ve bu tutarın tecil faiziyle birlikte istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; iadesi gereken geçici vergi bakımından 193 sayılı Gelir Vergisinin Kanunu'nun mükerrer 120. maddesinde iade taleplerinin yerine getirilmesi bakımından herhangi bir şart ve sınırlama öngörülmediği, … seri nolu Gelir Vergisi Genel Tebliğinin "2.3. Diğer Vergi Borçlarına Mahsup veya Nakden İade" başlıklı bölümünde de geçici vergiye ilişkin iade taleplerinde teminat ve inceleme raporu aranmayacağı belirtildiğinden, dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 112/4. maddesinde, fazla ve yersiz olarak tahsil edilen vergilerin iadesinde, "tecil faizi" uygulanacağı yolundaki açık hüküm nedeniyle hukuka aykırı tahsil işlemiyle davacıya verilen maddi zararın karşılanması, tahsil edilen tutarın tahsilat tarihinden itibaren işleyecek tecil faiziyle birlikte davacıya iadesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu işlemin iptaline, fazladan ödenen verginin ödeme tarihinden itibaren hesaplanacak tecil faiziyle birlikte davacıya iadesine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının, usul ve esas bakımından hukuka uygun olduğu sonucuna varıldığı gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45/3. maddesine istinaden istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından uyumsuzluğa ilişkin herhangi bir düzeltme yapılmadığı, tevsik edici belge ibraz edilmediği ve izahta bulunulmadığı, mahkeme kararının geç infazından dolayı faize hükmedilebileceği iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Bölge İdare Mahkemesi kararının hukuka uygun olduğu ileri sürülerek temyiz isteminin reddi istenilmektedir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunu reddeden … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 27/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.