Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6836 Esas 2019/1312 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6836
Karar No: 2019/1312
Karar Tarihi: 27.02.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6836 Esas 2019/1312 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçu kapsamında TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK’nın 62, 53/1-2-3, 58/9 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Ancak sanığın zaman gazetesi aboneliğinin örgütsel faaliyet olarak değerlendirilemeyeceği belirlenmiştir. Yargılama sürecindeki usuli işlemler Kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği ve eylemin kanunda öngörülen suç tipine uyduğu sonucuna varılmıştır. Temyiz davası Sanık müdafinin talepleri reddedilerek esastan reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK’nın 62, 53/1-2-3, 58/9 ve 63.

16. Ceza Dairesi 2018/6836 E. , 2019/1312 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK’nın 62, 53/1-2-3, 58/9 ve 63. maddeleri uyarınca hükmedilen mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın zaman gazetesi aboneliğinin örgütsel faaliyet olarak değerlendirilemeyeceği belirlenmekle;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin Kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.