MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçunun 5237 sayılı TCK"nın 257/2. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 8 yıllık asli ve 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, 11/09/2006 olan suç tarihi ile inceleme günü arasında, Noter olan sanık hakkında Adana C.Başsavcılığınca kovuşturma izni istenmesine dair 2013/362 sayılı yazı tarihi olan 10/01/2013 ile Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün soruşturmanın tamamlanması istemini içeren 28/01/2013 tarihi arasında ve 12/03/2013 günlü fezleke ile kovuşturma izni verilmesine dair 29/03/2013 tarihli olur yazısı arasında geçen durma süreleri de dikkate alındığında, azami dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşıldığından, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden sanık hakkında açılan kamu davasının aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı sebebiyle DÜŞMESİNE, 14/11/2018 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi..

.
KARŞI OY: Yüksek Ceza Genel Kurulunun 07/03/2017 tarih ve 2015/8-268; 2017/124, 17/01/2017 tarih ve 2014/5-193; 2017/15, 17/01/2017 tarih ve 2015/15-536; 2017/14 sayılı kararlarında da benimsendiği üzere; "dava zamanaşımının durması, kanunda açıkça sayılan bazı hallerde soruşturma veya kamu davasının yürütülememesinden dolayı, bu halin ortaya çıkmasından, kalkması anına kadar geçen sürede zamanaşımının işlememesini ifade etmektedir. Zamanaşımını durduran nedenlerin varlığı halinde, zamanaşımı süresi en son kesen işlemden itibaren, durdurucu nedenin ortaya çıktığı ana kadar işleyecek, bu engelin kalkmasıyla duran zamanaşımı süresi kaldığı yerden işlemeye başlayacaktır. Zamanaşımı süresinin hesaplanmasında ise önceden işleyen süre ile sonradan işleyen süreler birbirine eklenmek suretiyle zamanaşımı süresi belirlenecektir. Dava zamanaşımının durmasının kabul edilmesinin nedeni, suçun soruşturma veya kovuşturma makamlarınca takip ediliyor olmasına rağmen kanunda sayılan bazı engel nedenlerden dolayı soruşturma veya kovuşturmanın yürütülmesinin mümkün olmamasına dayanmaktadır. Durma kabul edilmezse ortaya çıkan engel hal nedeniyle işin uzaması sonucu davanın zamanaşımına uğraması söz konusu olabilecektir. Ancak davanın devam etmesini önleyebilecek her türlü engel dava zamanaşımının durmasını haklı göstermeyeceğinden, kanun açıkça bu sonuç ve etkiyi doğurabilecek halleri sınırlı bir şekilde saymıştır. Bu kapsamda 765 sayılı TCK"nın 107. maddesinde; "Hukuku âmme dâvasının ikamesi mezuniyet veya karar alınmasına yahut diğer bir mercide halli lâzım gelen bir meselenin neticesine bağlı bulunduğu takdirde mezuniyet ve kararın alınmasına yahut meselenin halline kadar müruruzaman durur", 5237 sayılı TCK"nın 66/1. maddesinde ise; "Soruşturma ve kovuşturma yapılmasının, izin veya karar alınması veya diğer bir mercide çözülmesi gereken bir meselenin sonucuna bağlı bulunduğu hâllerde; izin veya kararın alınmasına veya meselenin çözümüne veya kanun gereğince hakkında kaçak olduğu hususunda karar verilmiş olan suç faili hakkında bu karar kaldırılıncaya kadar dava zamanaşımı durur." hükümlerine yer verilmiştir. Her iki düzenleme arasındaki fark 765 sayılı TCK"daki "hukuku âmme dâvasının ikamesi" ibaresi yerine 5237 sayılı TCK"da "soruşturma ve kovuşturma yapılması" ibaresinin tercih edilmesi ve yeni bir durma nedeni ihdas edilerek kanun gereğince hakkında kaçak olduğu hususunda karar verilmiş olan suç faili hakkında bu karar kaldırılıncaya kadar dava zamanaşımı duracağının kabul edilmesidir."
Yüksek Ceza Genel Kurulunun 24/06/2008 tarih ve 2008/11-164; 2008/178 sayılı Kararında noter olan sanık hakkında izne tabi olan suçta, yetkili merci tarafından izin vermeye yetkili merciden, izin istemi üzerine bu mercice karar verilinceye kadar zamanaşımı süresinin durduğu ve bilahare kaldığı yerden devam ettiği ve aradaki bu sürenin zamanaşımı süresine ilavesinin gerektiği kabul edilmiştir.
Noter olan sanık hakkında Adana C.Başsavcılığının kovuşturma izni istenmesine dair 2013/362 sayılı, 10/01/2013 günlü yazısı ile kovuşturma izni verilmesine dair 29/03/2013 tarihli olur arasında geçen zamanın durma süresi olarak kabulü ile inceleme tarihi itibarıyla zamanaşımı süresi dolmadığından işin esasının incelenmesi gerektiği kanaatinde olduğumdan sayın çoğunluğun görüşüne iştirak edilmemiştir.

.