Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6858 Esas 2019/1310 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6858
Karar No: 2019/1310
Karar Tarihi: 27.02.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6858 Esas 2019/1310 Karar Sayılı İlamı

Özet:

16. Ceza Dairesi tarafından verilen kararda; suçun, silahlı terör örgütüne üye olma olduğu ve sanığın, ByLock uygulamasını kullandığı ikrar edilmiştir. Ancak, diğer delillerin sübutu için yeterli olduğu ancak ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının dosyaya gelmediği belirtilerek bu konuda karar verilmesinin sonuca etkisi olmadığı ifade edilmiştir. Yargılama sürecindeki tüm usuli işlemlerin kanuna uygun yapıldığı ve hükme esas alınan delillerin hukuka uygun elde edildiği belirtilirken, savunmaların eksiksiz olarak sergilendiği, doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu ifade edilmiştir. Kararda, sanık müdafinin nedenlerinin yerinde görülmediği belirtilerek temyiz davasının esastan reddedildiği ve hüküm onandığı belirtilmiştir. Kararda, TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK’nın 62, 53/1-2-3, 58/9 ve 63. maddelerinin uygulandığı ifade edilmiştir. Bu kanun maddeleri şu şekildedir:
- TCK’nın 314/2: Silahlı terör örgütüne üyelik suçu
- 3713 sayılı Kanunun 3-5/1: Terörle Mücadele Kanunu kapsamında alınacak tedbirler
- TCK’nın 62: Ceza hükümlerinin uygulanmasında şahsiliği ilkes

16. Ceza Dairesi 2018/6858 E. , 2019/1310 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK’nın 62, 53/1-2-3, 58/9 ve 63. maddeleri uyarınca hükmedilen mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın bylock uygulamasını kullandığına dair ikrarı da gözetilerek diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, bylock kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı bylock tespit ve değerlendirme tutanağının dosyaya gelmesi beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili bulunmamış;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin Kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.