Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlu ...Dağıtım Araştırma ve Danışma Ltd. Şti.ne örnek 7 nolu ödeme emri muhatabın tevziat saatlerinde işte olduğu sebebiyle ilgili mahalle muhtarlığına bırakılarak, tebliğ edilmiş sayılmıştır. Her ne kadar 7201 sayılı Yasanın 21.maddesine göre yapılan tebligatlarda, Tüzüğün 28.maddesi koşullarının araştırılmasına gerek yok ise de 7201 Sayılı Tebligat Kanununun 12.maddesi hükmi şahıslara tebligatın nasıl yapılacağını açıklamıştır. Buna göre tebligat selahiyetli mümessillerine, bunlar birden ziyade ise yalnız birine aynı Kanunun 13.maddesine göre de tebliğ yapılacak bu kişiler herhangi bir sebeple mutat işyerinde bulunmadıkları veya o sırada evrakı bizzat alamayacak bir halde oldukları takdirde tebliğ orada hazır bulunan memur ve müstahdemlerinden birisine yapılır. Tebligat Tüzüğünün 18.maddesinde selahiyetli kişilerin bulunmadığının tebliğ mazbatasında gösterilmesi lüzumu hüküm altına alınmıştır. Bu durumda şirketin işte olduğundan bahisle muhtara bırıkılarak yapılan tebligat usulsüzdür. (HGK.nun 22.6.1988 tarih, 1988/12-266 sayılı kararı)
O halde Mahkemece şikayetin kabulü ile 7201 Sayılı Yasanın 32.maddesi gözetilmek suretiyle bir karar verilmek gerekirken istemin reddi isabetsizdir.  
SONUÇ :Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 21/04/2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.