MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesinin haklı neden olmaksızın işveren tarafından feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... Belediye Başkanlığı vekili; davacının iş sözleşmesini haklı neden olmaksızın tek taraflı olarak feshettiğini ve davacıya bütün işçilik alacaklarının ödendiğini beyanla, davanın reddini savunmuştur.
Davalı ... Taş. İnş. Turizm ...Tarım Hayv. Ltd. Şti. tarafından davaya cevap verilmemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılardan Çıtak Belediye Başkanlığı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü, işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile ispatlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda; davalı yanca yıllık izin defteri veya eşdeğer bir belge sunulmamış, dava dilekçesinde yer alan 1 haftalık yıllık izin kullanımına ilişkin beyana göre bakiye 45 gün yıllık izin hakkının bulunduğu tespit edilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının hizmet süresi nazara alındığında, hak kazanılan 42 gün yıllık izin süresinden kullanıldığı belirtilen 7 günün mahsubu ile 35 gün yıllık izin süresine ulaşılması gerekirken hatalı hesaplama ile sonuca gidildiği anlaşılmaktadır. Ayrıca, davacıya 15/01/2013 tarihinde yapılan yıllık izin ücreti ödemesinin mahsup edilmemesi de isabetsizdir. Bu itibarla, anılan yönlerden kararın bozulması gerekmiştir.
3- Taraflar arasındaki diğer bir uyuşmazlık, ilave tediye ve fazla çalışma ücret alacaklarına uygulanması gereken faiz türü noktasında toplanmaktadır.
Dosya içeriğine göre; davacı vekili fazla çalışma ve ilave tediye alacaklarının yasal faizi ile birlikte tahsilini talep etmiş; mahkemece bu alacaklar en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte hüküm altına alınmıştır. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 34 üncü maddesine göre ücret cinsinden alacakların gününde ödenmemesi halinde en yüksek banka mevduat faizine karar verilmesi gerekir. Yasal ilave tediye alacağı ise, 6772 sayılı Devlet ve Ona Bağlı Müesseselerde Çalışan İşçilere İlave Tediye Yapılması ve 6452 sayılı Kanunla 6212 sayılı Kanunun 2. maddesinin kaldırılması hakkında Kanun ile getirilmiş bir alacak olup faiz oranı yasal faizdir Davacının talebi ile bağlı kalınması, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesi hükmü gereği olup kamu düzenine ilişkindir. Bu nedenle, fazla çalışma ücretine en yüksek banka mevduat faizini aşmamak üzere yasal faiz; ilave tediye alacağına da talep doğrultusunda yasal faiz işletilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.