MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 21/12/2017 tarih ve 2017/176 E. - 2017/602 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 25/03/2019 tarih ve 2018/968 E. - 2019/328 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "GO" asıl unsurlu markalarının bulunduğunu, davalı gerçek kişinin ise “Gotv” ibaresinin tescili için diğer davalı Kuruma başvurduğunu, 2015/55961 numarası verilen başvuruya müvekkilince yapılan itirazın davalı Kurum tarafından reddedildiğini, alınan kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, dava konusu başvuru ile müvekkilinin itirazına mesnet markalar arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik bulunduğunu, zira markaların asli unsurlarının aynı olduğunu, emsal yargı kararlarının da bu yönde bulunduğunu, ayrıca müvekkili markalarının tanınmış olduklarını ve bu nedenle de başvurunun tescilinin mümkün olmadığını, müvekkilinin ticaret unvanı nedeniyle de başvurunun tesciline engel olabileceğini, başvurunun kötü niyetli olduğunu ileri sürerek, YİDK"in 2017-M-1633 sayılı kararının iptaline, dava konusu markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı TPMK vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu, başvuru konusu ibare ile davacının itirazına mesnet markalar arasında iltibasa yol açacak düzeyde bir benzerlik olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı ..., başvuru konusu ibare ile davacının itirazına mesnet markalar arasında iltibasa yol açacak düzeyde bir benzerlik bulunmadığını, marka kapsamlarının da farklı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, dava konusu başvuru kapsamındaki 38. sınıf hizmetler ile davacının itirazına mesnet markaların kapsamlarındaki hizmetlerin benzer olmadığı, “Go” ibareli davacı markalarının tanınmış oldukları iddiasının ispatlanamadığı, marka işaretleri arasında benzerlik bulunduğu ancak marka kapsamlarındaki hizmetlerin farklı olması nedeniyle iltibas koşulunun oluşmadığı, davacı şirketin ticaret unvanının somut olayda 556 sayılı KHK’nın 8/5 maddesi anlamında tescil engeli teşkil etmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle, davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 11/02/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.