Esas No: 2020/7008
Karar No: 2022/12623
Karar Tarihi: 18.05.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/7008 Esas 2022/12623 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsedildiği anlaşılan ve suçların tehdit, hakaret ve mala zarar verme olduğu belirtilen mahkeme kararı temyiz edilmiş. Hakaret ve mala zarar verme suçlarından verilen cezaların temyize uygun olmadığı gerekçesiyle sanık müdafisinin temyiz istemi red edilmiş. Temyizi uygun görülen tehdit suçuyla ilgili olarak yapılan incelemede, kararın yeterince gerekçelendirilmediği, uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmemesi ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı konularında yeterince değerlendirme yapılmadığı tespit edilmiş. Ayrıca, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair verilen kararın yasal şartlara uygun olmadığı belirtilmiş. 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca hakaret ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyize uygun olmadığından sanık müdafisinin temyiz istemi reddedilmiştir. 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. maddesinin birinci fıkrasına eklenen (b) bendi uyarınca tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınması ayrıca 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle CMK’nın 253/3. maddesinde yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin madde metninden çıkarılması nedeniyle mala zarar verme suçun
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
1-Hakaret ve mala zarar verme suçlarından verilen kararlarda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilmez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca tebliğnameye uygun olarak sanık ... müdafisinin TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2-Tehdit suçundan kurulan hükmün temyizinde:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
a)Temyiz kanun yoluna tabi olup kesinleşmesi halinde infaza verilecek olan ilamın, açıklanacak yeni hüküm olduğu, bu nedenle yargılama sonucunda ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, karar verilmek suretiyle Anayasanın 141, CMK'nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılması,
b)Karar tarihi itibariyle tehdit (TCK’nın 106/1-1 madde) ve mala zarar verme (TCK’nın 151/1. madde) suçları uzlaştırmaya tabi suçlar arasında değil ise de, 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren ve Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. maddesinin birinci fıkrasına eklenen (b) bendi uyarınca tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınması ayrıca 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle CMK’nın 253/3. maddesinde yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin madde metninden çıkarılması nedeniyle mala zarar verme suçunun da uzlaştırma kapsamında kalan suçlar arasına alınması karşısında, sanık hakkında tehdit suçuna ilişkin 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c)Sanığın, mağdurların kendisine saldırdığını iddia etmesi ve dinlenen tanıklarında sanık savunmasını doğrular nitelikteki anlatımları karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sanık hakkında TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmemesi,
d)Suçtan doğan maddi bir zararın bulunmaması, manevi zararın ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına engel teşkil etmemesi nedeniyle, CMK’nın 231/6-b maddesinde açıklanan "kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları" irdelenip sanığın yeniden suç işleyip işlemeyeceği yönünde nasıl bir kanaate varıldığı açıklanmadan “yasal şartları bulunmadığından” biçimindeki kanuni ve yerinde olmayan gerekçeyle, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.