Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6406 Esas 2019/16376 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6406
Karar No: 2019/16376
Karar Tarihi: 18.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6406 Esas 2019/16376 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığı hakaret suçundan mahkum etmiştir. Ancak, müştekinin yaralanmasının yüzde sabit ize neden olup olmadığı konusunda yeterli inceleme yapılmadığından hüküm eksik incelemeyle verilmiştir. Ayrıca, müştekinin ilk haksız hareketi tespit edilmediğinden sanığın lehine olan haksız tahrik hükümleri uygulanmamıştır. Sanık hakkında daha önce verilen uzlaştırma hükmünün de göz önünde bulundurulması gerektiğinden mahkeme bunu tespit etmelidir. Ayrıca, TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumu yeniden değerlendirilmelidir. Kanun maddeleri: TCK'nin 29., 106/1-1. cümlesi, 2., 7., 58. maddeleri, CMUK'un 321. ve 326/son maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/6406 E. , 2019/16376 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Müşteki hakkında Çaycuma Devlet Hastahanesince 10.09.2015 tarihinde yapılan muayene sonucunda düzenlenen raporda "sol kaş üzerinde alın bölgesinde 4 cm lik kesi" oluştuğunun belirtilmesi karşısında, mevcut durumun yüzde sabit iz bırakabilecek nitelikte olup olmadığı hususunda olay tarihinden 6 ay sonrasında rapor aldırılmadığı anlaşılmakla, müştekinin en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne sevki ile, yaralanmasının yüzde sabit ize neden olup olmadığı hususunda raporu aldırılıp, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Aşamalarda değişmeyen sanık savunması ve dinlenen tanık beyanları doğrultusunda, olay öncesinde müştekinin sanığa hakaret ettiği, aynı dosyadan müştekinin sanığa karşı hakaret suçundan hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu suretle ilk haksız hareketin müştekiden kaynaklandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Çaycuma Sulh Ceza Mahkemesince verilmiş 2010/741 Esas, 2010/633 Karar sayılı mahkumiyete konu suçun 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1. cümlesinde yazılı tehdit suçuna ilişkin olduğu ve mezkur suçun, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, 5237 sayılı TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, uzlaşmanın sağlanması halinde bu suçun tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında başka tekerrüre esas hüküm olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, sanık hakkında TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığın CMUK"un 326/son maddesi gereğince sonuç ceza miktarı açısından kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 18.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.