Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat

Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davanın niteliğine göre, davacı vekilinin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318. maddesi gereğince reddine karar verilmekle;
Bitlis Ağır Ceza Mahkemesinin 07/12/2012 tarih, 2012/326-2012/556 sayılı davacı lehine 248,52 TL maddi, 5.500 TL manevi tazminata ilişkin hükmünün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 18/02/2014 tarih, 2013/27347-2014/3898 sayılı ilamı ile 466 sayılı Kanuna tabi olan davanın süresinde açılmadığından davanın reddine karar verilmesi gerektiği, gerekçe gösterilerek bozulmasına karar verildiği, ancak, Bitlis 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/10/2014 tarih, 2014/253-2014/306 sayılı, mahkemenin 07/12/2012 tarihli kararında direnilerek davacı lehine 248,52 TL maddi, 5.500 TL manevi tazminat belirlenmesine ilişkin hükmünün mahalli Cumhuriyet savcısı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/05/2019 tarih, 2017/12-537 Esas, 2019/424 sayılı kararı ile Bitlis 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/10/2014 tarih, 2014/253-2014/306 sayılı hükmünün “...Faili belirsiz adam öldürme, konut dokunulmazlığını ihlal ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçları ile yaralama suçuna teşebbüsten sanık durumunda olan davacı ..."ın 11.07.1995 tarihinde tutuklandığı, Muş Ağır Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda 13.02.1997 tarih ve 46-12 sayı ile delil yetersizliğinden beraatine karar verilip aynı tarih itibarıyla tahliye edildiği, Yargıtay 1. Ceza Dairesince 30.09.1997 tarih ve 2837-3055 sayı ile onanan hükümlerin onama tarihi itibarıyla kesinleştiği, 466 sayılı Kanun hükümleri uyarınca tazminat davasının ise kesinleşme tarihinden itibaren 10 yıllık süre geçtikten sonra 30.04.2012 tarihinde açıldığı anlaşıldığından, beraat hükümlerinin kesinleşmesinden itibaren 10 yıl içinde açılmayan tazminat davalarının süresinde açılmaması nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken kısmen kabulüne karar verilmesi...” gerekçesi ile bozulduğu görülmekle;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; mahkemece davacı lehine tazminat isteme şartlarının oluşmadığı gerekçeleri gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usul ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacı vekilinin, açılan davanın süresinde olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 02/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.