MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul 12. Tüketici Mahkemesince verilen 08/02/2018 tarih ve 2017/88-2018/128 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı Ing Bank ile fer’i müdahil ..., fer’i müdahil OYAK vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankanın yönlendirmesi ile Ege Bank A.Ş."nin ... Şubesine 11.250,00 TL mevduatı 18.11.1999 tarihinde vadeli olarak yatırdığını, paranın henüz vadesi gelmeden banka yönetimine 21.12.1999 tarihinde BDDK tarafından banka yönetimine el konulması sonucunda parasının dava dışı Ege Bank Off-Shore Ltd. Adlı paravan banka hesabına aktarıldığını, Ege Bank A.Ş. ve Yurt Security Off-Shore Ltd. yetkililerinin yargılandıkları İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesinde mahkum olduklarını, bankanın Off Shore mevduat adı altında topladıkları paraları kasıtlı olarak grup şirketlerine usulsüz kredi vermek suretiyle tükettiklerinin sabit olduğunu, davalı bankanın aslında havale görünümlü mevduat toplamak işini gerçekleştirdiğini ve bu şekilde sebepsiz zenginleştiğini, kanuna karşı hile ve bankalmara olan güvenin kötüye kullanıldığını ayrıca vekalet görevinin de kötüye kullanılıp müşterisinin kasten yanlış yönlendirildiğini ve haksız fiil sorumluluğuda bulunduğunu belirterek davalı banka nezdinde bulunan 11.250,00 TL mevduat alacağının paranın yatırıldığı tarih olan 18.11.1999 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı banka vekili, davanın husumet, zamanaşımı, hakdüşürücü süre yönünden reddi gerektiğini, banka ile Ege Bank Off-Shore Ltd"nin farklı tüzel kişiliklere haiz olduğunu, ayrıca davacı tarafından kendisine karşı hile yapılıp iradesinin fesada uğratılması sonucu parasının Off-Shore Ltd. aktarıldığı iddia edildiğinden TBK 39. maddesindeki düzenleme gereği hata ve hilenin anlaşıldığı tarihten itibaren bir yıllık süreninde çoktan aşıldığını, davanın haksız olup esastan da reddi gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.Fer"i müdahil ... vekili beyan dilekçesinde özetle; davanın kesin hüküm ve derdestlik yönünden usulden reddi gerektiğini olmadığı takdirde esastan reddine karar verilmesini istemiştir.
Fer"i müdahil Oyak vekili beyan dilekçesinde; davanın usul ve esas yönünden reddine davanın asıl muhatabı olan ..."ye yöneltilmesi gerektiğini ileri sürmüştür.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davacı tarafından Egebank ... Şubesi nezdinde 18/11/1999 tarihinde hesap açıldığı, davacının havale talimatı doğrultusunda havale yapıldığı ve davacının 11.250,00 TL tutarındaki parasının davalı banka nezdindeki Egebank Off-shore Ltd. Hesabına alacak kaydedildiği, İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2002/205 E. ve 2010/410 K.sayılı kararda da belirtildiği üzere ve benzer davalara ilişkin Yargıtay kararları da dikkate alındığında uyuşmazlık konusu olayın "havale görünümlü mevduat toplama" niteliği arz ettiği, davalı bankanın dava konusu işlemlerden dolayı sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 11.250 TL"nin 18/11/1999 tarihinden itibaren değişen oranlarda işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı Ing Bank ile fer’i müdahil ..., fer’i müdahil OYAK vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekili ile fer"i müdahiller ... ile OYAK vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, bankacılık işleminden kaynaklanan alacağın tahsili istemine ilişkindir. Davacı vekili dava dilekçesinde, 18.709,46 TL"nin 18/11/1999 tarihinden itibaren avans faiziyle tahsilini istemiş ve mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, 04.12.1984 tarih ve 3095 sayılı Yasa’nın 2/3. maddesinde, arada sözleşme olmasa bile, ticari işlerde temerrüt faizinin, T.C.M.B"nin kısa vadeli krediler için öngördüğü reeskont faiz oranı olduğu belirtilmiş iken, 15.12.1999 tarih ve 4489 sayılı Yasa ile 3095 sayılı Yasa’da yapılan değişiklikle, 01.01.2000 tarihinden itibaren ticari işlerde uygulanacak temerrüt faiz oranı, T.C.M.B"nin kısa vadeli avans işlemlerine uyguladığı faiz oranı olarak değiştirilmiştir. Bu yasal düzenlemeler karşısında, 01.01.2000 tarihine kadar olan davacı alacağına reeskont oranında temerrüt faizi, bu tarihten sonra da avans işlemlerine uygulanan faiz oranında temerrüt faizine hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmediğinden, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “...18/11/1999 tarihinden itibaren ..."" ibaresinin çıkarılması ile yerine ""... 18/11/1999 tarihinden 01/01/2000 tarihine kadar reeskont faiz oranı, 01/01/2000 tarihinden itibaren..."" ibaresinin eklenilmesi ile düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekili ile fer"i müdahiller ... ile OYAK vekillerinin sair teymiz istemlerinin REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekili ile fer"i müdahiller ... ile OYAK vekillerinin teymiz istemlerinin kabulü ile, hükmün 1. bendinde yer alan “...18/11/1999 tarihinden itibaren ..."" ibaresinin çıkarılması ile yerine ""... 18/11/1999 tarihinden 01/01/2000 tarihine kadar reeskont faiz oranı, 01/01/2000 tarihinden itibaren..."" ibaresinin eklenilmesi ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı ING Bank A.Ş"ye iadesine, 17/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.