Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/16555 Esas 2019/10443 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/16555
Karar No: 2019/10443
Karar Tarihi: 18.06.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/16555 Esas 2019/10443 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan verilen adli para cezası kesindir ve temyiz edilemez. Hırsızlık suçundan verilen hükümlerin ise, savunma hakkının kısıtlanması ve etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gibi nedenlerle bozulmasına karar verilmiştir. 5320 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesindir ve temyiz edilemez. Ayrıca, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereği sanıkların temyiz itirazı reddedilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2018/16555 E. , 2019/10443 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanıkların temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıklar hakkında ek savunma hakkı tanınmadan TCK"nın 143. maddesi ile cezalandırılmalarına karar verilerek savunma hakkının kısıtlanması,
2-Şartları oluşmadığı halde sanıklar hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA,
5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca ceza süresi yönünden kazanılmış hakkın korunmasına, 18.06.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.