MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin yemekhane bölümünde 10.10.2012 tarihinde çalışmaya başladığını, haftanın altı günü 08.00-17.15 saatleri arası 2013 yılı sonlarında Çalışma Bölge Müfettişi geldikten sonra cumartesi günleri 13.00’de çıkmaya başladığını, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, fazla çalışmaların karşılığının ödenmediğini, iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 10.01.2012- 17.08.2014 tarihleri arası çalıştığını, iddia ve taleplerinin gerçek olmadığını, davacının devamsızlık yaptığını beyanla, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı Kanun"un 92. maddesinin 3. fıkrasında ise, “Çalışma hayatını izleme, denetleme ve teftişe yetkili iş müfettişleri ile işçi şikayetlerini incelemekle görevli bölge müdürlüğü memurları tarafından tutulan tutanaklar aksi ispatlanıncaya kadar geçerlidir.
Somut olayda; davacı haftanın altı günü 08.00-17.15 saatleri arası çalıştığını karşılığında fazla çalışma ücretinin ödenmediğini iddia etmiş ise de; mahkemece fazla çalışma ücreti alacağının reddine karar verilmiştir Ne var ki, 11.04.2013- 29.04.2013 tarihleri arası davalı işyerinde Çalışma Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş teftiş Kurulu başkanlığının 30.04.2013 tarih / 9633-9733/inc/06-06 numaralı raporunda 11.04.2013 tarihli yapılan denetimde işçilerin beyanları doğrultusunda 46 saat 15 dakika çalıştıkları; haftada 1 saat 15 dakika fazla çalışma yaptıkları yönetmelik çerçevesinde haftalık 1.5 saat fazla çalışma tahakkuku yapılması gerektiği, 2012 şubat ayından itibaren mutat şekilde 2012 mart ve mayıs ayları hariç her hangi bir fazla çalışma tahakkuku yapılmadığı, 29.04.2013 tarihinde yapılan denetimde ise mart ayı bordrolarında aylık 6 saat üzerinden fazla çalışmanın hesaplanarak ödendiği belirtilmiştir.
Hükme esas alınan ek bilirkişi raporunda davacının 10.10.2012-31.03.2013 tarihleri arası çalışması iş müfettiş raporunda belirtilen haftalık 1.5 saat yerine 1 saat 15 dakika üzerinden hesaplama yapılarak 2013 yılı Mart bordrosu ile yapılan ödeme mahsubu sonucu davacının fazla çalışma ücret alacağı bulunmadığı gerekçesi ile mahkemece talebin reddine karar verilmesi doğru olmamıştır. Zira İş müfettişinin tespitlerinin de tanık beyanlarına dayandığı dikkate alındığında; denetim tarihine kadar ki süre fazla çalışma ücret alacağının davacının tanıklarla birlikte çalıştığı süre ile sınırlı olmak üzere beyanları ile doğrulanan saatler üzerinden hesaplanması dosya kapsamına daha uygun düşecektir. Bu sebeple davacının 11.04.2013 denetim tarihine kadar 08.00-17.15 saatleri arası 1 saat ara dinlenme düşülerek 8 saat 15 dk çalıştığı, haftalık 45 saati aşan 4.5 saat fazla çalışma üzerinden yapılacak hesaplamadan 2013 yılı Mart bordrosu ile ödenen fazla çalışma ücret alacağının mahsubu sonucu fazla çalışma ücret alacağının değerlendirilmesi gerekirken belirtilen yön gözetilmeden verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacının kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece iş sözleşmesinin davacı tarafından haklı nedenle feshedildiği ispatlanamadığından kıdem tazminatının reddini karar verilmiştir. Yukarıda yapılan açıklamalar doğrultusunda davacının fazla çalışma ücret alacağının bulunup bulunmadığının sonucuna göre haklı nedenle fesih ve kıdem tazminatının değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.