5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/3348 Esas 2021/11455 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3348
Karar No: 2021/11455
Karar Tarihi: 28.09.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/3348 Esas 2021/11455 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan beraat ettikleri ancak hükümden sonra çıkan 7242 sayılı Yasa'nın sanıklar lehine hükümler içerdiği ve etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği belirtildi. Ancak sanıkların suç tarihinde yürürlükte olan kanun maddeleri ile değiştirilen kanun maddelerinin somut olaya uygulanıp uygulanmadığı belirlenemediği için cezaların karşılaştırılması gerektiği ve uygulamanın yerel mahkemenin görevi olduğu belirtildi. Bu nedenle sanıkların cezalandırılması ve ek savunma hakkı verilmeden uygulamanın yapılması sebebiyle karar bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle; 5607 sayılı Kanunun Ek 5/1. maddesi, 5015 sayılı Kanunun Ek 5/1. maddesi, 5607 sayılı Kanunun 3/12, 3/22 ve 5/2. maddeleri, 6455 sayılı Yasa, 6545 sayılı Yasa ve 7242 sayılı Yasa.

7. Ceza Dairesi 2019/3348 E. , 2021/11455 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Beraat, hükümlülük
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eyleminin 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/12. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/12. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 5015 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/12. maddesinin somut olaya uygulanarak keza aynı yasanın 3/22 ve 5/2. maddelerinin uygulanma şartlarının oluşup oluşmadığı belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre,
11/08/2009- 28/01/2010 tarihleri arasında 4 ayrı olayda sanıkların satıcısı oldukları tenekeler içinden yağ ve solvent karşımı ürünün ele geçirildiği gözetildiğinde uygulama yeri olmayan Yasanın 3/2. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
Sanıklar hakkında 5015 sayılı Yasaya aykırılık suçundan dava açıldığı halde, ek savunma hakkı verilmeden 5607 sayılı Yasa hükümlerine göre uygulama yapılmak suretiyle CMK"nun 226 maddesine muhalefet edilmesi,
24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ..., ... ve sanık ... müdafii"nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/09/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.