MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizin 11.04.2019 tarihli 2016/11869 Esas ve 2019/3775 Karar sayılı tevdi kararı sonrası, sanık müdafi Avukat ...’nın dosyaya vekaletname ibraz ettiği, 7201 sayılı Tebligat Kanunu‘nun 11. maddesi gereğince vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde de tebligatın vekile yapılması gerektiği, sanığa yapılan 27.06.2019 tarihli tebliğ işlemi usulsüz olduğundan temyiz süresini başlatmayacağı, bu itibarla sanık müdafinin 04.07.2019 tarihli tebligat sonrası hükmü yasal süresi içerisinde 08.07.2019 havale tarihli dilekçe ile temyiz ettiği anlaşılmakla, tebliğnamedeki red isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Küçükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 08.12.2013 tarihli 2013/47287 Soruşturma ve 2013/16007 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 213 sayılı VUK‘nin 367. maddesi uyarınca dava şartı olan Marmara Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığı’nın 01.11.2013 tarihli ve RDK-7 sayılı mütalaasına uygun olarak “2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan da kamu davası açıldığı, buna karşılık Mahkemece bu suçtan hüküm kurulmadığı anlaşılmakla, zamanaşımı süreleri de dikkate alınarak mahallinde her zaman hüküm kurulması mümkün görülmüştür. 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafi ve katılan vekilinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında 213 sayılı VUK"nin 359/b-1. ve TCK’nin 43. maddesi uyarınca hükmedilen 3 yıl 9 ay hapis cezalarından, TCK’nin 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken, sonuç cezaların “3 yıl 1 ay 15 gün” yerine “3 yıl 1 ay” olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,Yasaya aykırı, sanık müdafi ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebepten dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nin 62. maddesinin uygulandığı paragraflar tamamen çıkarılarak, yerlerine “sanığın fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, lehine indirim nedeni sayılarak verilen ceza TCK’nın 62. maddesi uyarınca takdiren 1/6 oranında indirilerek sanığın ÜÇ YIL BİR AY 15 GÜN HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA” bölümlerinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.