Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5311 Esas 2019/1302 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5311
Karar No: 2019/1302
Karar Tarihi: 27.02.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5311 Esas 2019/1302 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunu esastan reddetti. Dosya incelendi ve yargılama sürecindeki usulü işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı ve hükme esas alınan delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği belirlendi. Sanığın eylemi kanunda öngörülen suç tipine uyduğu için hükmün ONANMASINA karar verildi. Kanun maddeleri şöyle: TCK'nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi.
16. Ceza Dairesi         2018/5311 E.  ,  2019/1302 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ceza Dairesi
    Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
    Hüküm : TCK"nın 314/2,62, 53, 58/9, 63 ile 3713 sayılı
    Kanunun 5/1. maddesi uyarınca mahkumiyet
    kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
    Temyiz edenler : Sanık ve müdafii

    Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
    Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre yapılan inceleme sonunda dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Yargılama sürecindeki usulü işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, toplanan delillerin suçun sübuta erdiği hususunda vicdani kanaatin oluşması için yeterli olup, şüpheye yer bırakmamış olması karşısında; sanığın Bylock kullanıcısı olduğunu ispat için gerekli olan tespit ve değerlendirme raporu getirilmeden karar verilmesi, dosya kapsamı nazara alındığında sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış, sanığın eyleminin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.