Mahkemesi : Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Sanık.... hakkında: TCK"nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
Sanık ... hakkında: TCK.nın 188/3, 62, 50, 53/1, 63, 54. maddeleri uyarınca mahkumiyet ve müsadere

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık .... hakkında verilen karara yönelik yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, inceleme yapılmasına yer olmadığına, gereğinin merciince yerine getirilmesine,
2-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Mahkemece uyuşturucu madde sattığı kabul edilen diğer sanık ....."da ve kendisinde herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı madde ele geçmeyen sanığın savunmasının aksine, uyuşturucu madde ticareti yaptığına dair maddi bulgularla desteklenmeyen diğer sanığın beyanı dışında, mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilememesi sebebiyle yüklenen suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre ise;
Suçu işlediği tarihte 15-18 yaş grubunda olan sanık hakkında yaş küçüklüğü nedeniyle cezasından TCK"nın 31/3. maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiği gözetilmeyerek fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 17.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.