Esas No: 2020/6045
Karar No: 2022/12692
Karar Tarihi: 18.05.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/6045 Esas 2022/12692 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık başka kişileri suçlamadan ve onların onurunu zedeleyecek şekilde konuştuğu için hakaret suçuyla suçlanmıştır. Ancak mahkeme, sözlerin hakaret olarak kabul edilmesi için daha ciddi olmaları gerektiğini ve sanığın sözlerinin yeterince aşağılayıcı olmadığını belirterek suçlamayı reddetmiştir. Sanık ayrıca görevli kişilere direnmekle suçlanmıştır. Mahkeme, sanığın birden fazla kişiye karşı suçu işlediğini ancak ilgili kanun maddesinin uygulanmadığını belirtmiştir. Sanık ayrıca adli para cezası verilmesine karşın hapis cezasına çarptırılmıştır. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmuş ve dava yeniden değerlendirilmek üzere geri gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 125/3-a maddesi: Hakaret suçunun temel cezası
- Türk Ceza Kanunu'nun 265/3. maddesi: Görevi yaptırmamak için direnme suçu
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hakaret fiillerinin cezalandırılmasıyla korunan hukuki değer, kişilerin onur, şeref ve saygınlığı olup, bu suçun oluşabilmesi için, davranışın kişiyi küçük düşürmeye matuf olarak gerçekleşmesi gerekmektedir. Bir hareketin tahkir edici olup olmadığı bazı durumlarda nispi olup, zamana, yere ve duruma göre değişebilmektedir. Kişilere yönelik her türlü ağır eleştiri veya rahatsız edici sözlerin hakaret suçu bağlamında değerlendirilmemesi, sözlerin açıkça, onur, şeref, ve saygınlığı rencide edebilecek nitelikte somut bir fiil veya olgu isnadını veya sövmek fiilini oluşturması gerekmektedir.
Yargılamaya konu somut olayda; sanığın mağdurlara yönelik sözlerinin, onur, şeref ve saygınlığı rencide edici boyutta olmayıp, nezaket dışı, kaba söz niteliğinde olduğu ve hakaret suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, yasal olmayan ve yerinde görülmeyen gerekçe ile mahkumiyet hükmü kurulması,
2-Görevi yaptırmamak için direnme suçu birden fazla kişiyle işlenmesine karşın, sanık hakkında TCK’nın 265/3. maddesinin uygulanmaması,
3-Sanık hakkında seçimlik ceza öngören hakaret suçundan kurulan hükümde adli para cezası tercih edilmesine karşın, görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümde yeterli gerekçe gösterilmeden hapis cezası seçenek yaptırımlara çevrilmeyerek çelişki oluşturulması,
4-Kabule göre de;
Hakaret suçunda temel cezanın TCK’nın 125/3-a maddesi uyarınca tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...'ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağı ilkesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
