Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/24433 Esas 2020/2365 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/24433
Karar No: 2020/2365
Karar Tarihi: 03.02.2020

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/24433 Esas 2020/2365 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sahte kredi kartı kullanarak yarar sağlama suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz incelemesinde sanık müdafiinin mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına yönelik itirazı reddedilmiştir ve hüküm onanmıştır. Ancak, sanığa yüklenen resmi belgede sahtecilik suçu için, suç tarihi ile olağanüstü dava zamanaşımı süresi dikkate alınarak hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında açılan kamu davası 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e, 67/4 ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8 maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMÜŞTÜR.
Kanun maddeleri detaylı olarak:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu:
\t- 66/1-e : \"Zimmet suçu\"
\t- 67/4 : \"Resmi belgede sahtecilik suçu\"
- Ceza Muhakemesi Kanunu:
\t- 223/8 : \"Dava zamanaşımının ileri sürülmesi\"

8. Ceza Dairesi 2019/24433 E. , 2020/2365 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık hakkında sahte kredi kartı kullanmak suretiyle yarar sağlama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Bozmaya uyularak;yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına yönelik temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde ise;
Sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirlenen 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin suç tarihi olan 10.12.2005 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmakla, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e, 67/4 ve CMK.nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 03.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.