Danıştay 4. Daire 2018/3889 Esas 2022/353 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/3889
Karar No : 2022/353


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : …Vergi Dairesi Başkanlığı
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … İnşaat Elektronik Taahhüt Sanayi Ticaret Limited Şirketi
İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi …Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına düzenlenen …tarih ve …ana takip numaralı ödeme emrinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …Vergi Mahkemesince verilen …tarih ve E:…, K:…sayılı kararda; dava konusu ödeme emrinin 37 ila 54. sırasında yer alan borçların, davacı şirket tarafından 2016/1-3, 4-6 dönemleri için verilen geçici vergi, 2016/4-6, 7-9 dönemleri için verilen gelir (stopaj) vergisi ve 2016/8,9 dönemleri için verilen katma değer vergisi beyannamelerine istinaden tahakkuk eden ve kesinleşen vergi borçları olduğu görüldüğünden, ödeme emrinin bu kısmında, kesinleşen vergi borcunun tahsili için düzenlenmiş olması nedeniyle hukuka aykırılık, dava konusu ödeme emrinin kalan kısmının incelenmesinden; söz konusu ödeme emri muhteviyatı cezalara ilişkin vergi ceza ihbarnamelerinin davacı şirket yerine mahalle muhtarına tebliğ edildiği oysa dava konusu ödeme emrinin aynı adrese tebliğe çıkarıldığı ve şirket müdürüne tebliğ edilebildiği, bu durumda ödeme emri safhasında davacının adresine tebligat yapabilen idarenin, ihbarname aşamasında davacı şirket yerine mahalle muhtarına tebliğ yaparak usulüne uygun olarak tebliğ edilip kesinleşen bir vergiden bahsedilemeyeceğinden, dava konusu ödeme emrinin bu kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Yapılan işlemin hukuka uygun olduğu, Bölge Mahkemesi kararının aleyhe kısımlarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu …Bölge İdare Mahkemesi …Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 31/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.