MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 13/10/2014 gününde verilen dilekçe ile kasten yaralama nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 20/10/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kasten yaralama eylemi nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; olay günü davalının silahla ateş ederek müvekkilinin yaralanmasına neden olduğunu ve bu nedenle ceza mahkemesince cezalandırılmasına karar verildiğini belirterek, manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı; davacıyı kasten vurmadığını, davacının hırsızlık yapması nedeniyle olaya polis memuru olarak müdahale ettiğini ve korkutmak ve uyarı amaçlı ateş ettiğini, sadece görevi gereği davacıyı yakalamaya çalıştığını belirterek, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; davalının yaralama eylemi nedeniyle cezalandırılmasına karar verildiği gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalının sanık olarak yargılandığı ... 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/09/2014 gün, 2013/375 esas, 2014/522 karar sayılı kararının incelenmesinde; davalının olay tarihinde Mersin İl Emniyet Müdürlüğü’nde görevli polis memuru olduğu, istirahatli olması nedeniyle ...’ya annesinin evine geldiği, sabaha karşı hırsızlık yaptığından şüphelendiği davacıyı yakalamak için yengesi ... ile birlikte peşinden koştuğu, ancak yakalayamadığı, bağırarak dur polis yere yat diyerek uyardığı, ancak davacının davalıya taş atmaya başladığı, bunun üzerine davalının üzerinde bulunan ve görevi nedeniyle kendisine verilen tabancayla ateş ederek davacıyı yaraladığı, ilk haksız hareketin davacıdan kaynaklanması nedeniyle davalının maruz kaldığı haksız tahrikin etkisi altında eylemini gerçekleştirdiği ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği, davacının iddia olunan hırsızlık eylemi nedeniyle yargılandığı ... 10. Asliye Ceza Mahkemesince mahkumiyetine de karar verildiği gerekçesiyle, davalının kasten yaralama eylemi nedeniyle ½ oranında haksız tahrik indirimi de uygulanarak cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği görülmektedir.
Davacının sanık olarak yargılandığı ... 10. Asliye Ceza Mahkemesinin UYAP’tan temin edilen 24/06/2013 gün, 2013/429 esas, 2013/451 karar sayılı kararının incelenmesinde; davalı polis memurunun yengesi ...’nun katılan sıfatını taşıdığı, yapılan yargılama sonucunda davacının kilitlemek suretiyle muhafaza altına alınan eşya hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve işbu kararın Yargıtay’ca onandığı anlaşılmaktadır.
CMK’nun 231/5. maddesi uyarınca; "Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, kurulan hükmün sanık hakkında bir hukuki sonuç doğurmamasını ifade eder." Ceza mahkemesinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması ile sonuçlanan kararı, kesinleşmiş bir mahkumiyet niteliğinde olmadığı gibi, TBK’nun 74. maddesi anlamında hukuk hakimi yönünden bağlayıcılığı yoktur.
Şu durumda, ceza yargılamasındaki olayın kabul şekli ve dosyadaki tüm deliller bir bütün olarak değerlendirildiğinde, TBK’nun 52/1 maddesinin somut olayda uygulanma imkanının ele alınıp mahkemece değerlendirilmemesi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de; davalının eylemini haksız tahrik altında kalarak gerçekleştirdiği benimsenerek ceza mahkemesince cezasından indirim yapıldığı halde, manevi tazminatın talep gibi aynen kabul edilmesi, diğer bir deyişle tazminattan haksız tahrik nedeniyle matematiksel olmayacak şekilde indirim yapılmaması da doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 09/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.