MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Müşteki hakkında Bakırköy Adli Tıp Kurumundan alınan 22.03.2012 tarihli raporun incelenmesinde, müştekinin yaralanmasının duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması veya yitirilmesi niteliğinde olup olmadığının tespiti için olay tarihinden 18 ay sonra müştekinin tüm tedavi evrakları ile birlikte Adli Tıp Kurumu Başkanlığı 2. ihtisas kurulundan rapor aldırılması gerektiğinin belirtildiği, ancak bunun yerine Mardin Adli Tıp kurumundan 06.11.2013 tarihinde yeni rapor alındığı, ancak bu hususta raporda bir değerlendirme yapılmadığı, ayrıca müştekide meydana gelen kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etki derecesi hususunda Bakırköy Adli Tıp Kurumundan alınan rapor ile çelişkili görüş bildirildiği, bu çelişkinin giderilmediği, aynı zamanda müşteki hakkında Mardin Kızıltepe Devlet Hastahanesi tarafından düzenlenen ilk raporda "alında açık yara mevcut, sütüre edildiği" belirtildiği halde bu hususun yüzde sabit iz niteliğinde olup olmadığı yönünde adli tıp kurumundan görüş sorulmadığı anlaşılmakla, müştekinin Adli Tıp Kurumu 2. ihtisas Dairesi başkanlığına sevki ile bu hususlarda rapor alınarak sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği,
2) Adli Tıp Kurumundan alınan raporlara göre, sanığın eylemi nedeniyle müştekinin yaşamını tehlikeye sokan bir duruma ve hayat fonksiyonlarını 2. derecede etkileyen kemik kırığına neden olacak şekilde yaralandığı olayda, birden fazla nitelikli halin ihlali ile atılı suçu işleyen sanık hakkında, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi gereğince
temel cezaya hükmedilirken, TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi de gözetilerek hakkaniyete uygun ve sonuca etkili şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Sanıklar ile müşteki arasında çıkan tartışmada, olayın başlangıç anına ilişkin görgü tanığı bulunmadığı, tarafların farklı anlatımları nedeniyle ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı tam olarak tespit edilemeyen olayda, sanıklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükmünün uygulanmasında TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereğince (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken (2/4) oranında indirim yapılması suretiyle sanıklar hakkında eksik ceza tayini,
4) İddianamede talep edilmediği halde, sanıklara 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı da verilmeden, 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin sanıklar aleyhine uygulanmasına karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
5) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar Halit ve Lokman ile sanıklar müdafinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanıkların CMUK"un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla, 18.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.