Mahkemesi :Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi

Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2013 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.maddesindeki (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Kanunun temyizi ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) temyiz (kesinlik) sınırını 1.820,00 TL olarak değiştirmiştir.
Tavzih kararları temyiz edilebilirse de: aslı temyiz olunamayan kararın tavzihine ilişkin karar da temyiz olunamaz. (Hukuk Genel Kurulunun 15.03.1969 tarih ve 2/466-178 sayılı kararı) Diğer taraftan, kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu menkul ya da alacağın değeri esas alınır. Faiz, icra tazminatı ve giderler hesaba katılmaz. (Hukuk Genel Kurulunun 13.01.1988 tarih ve 1988/13-586 e. ve 25 K. sayılı ilamı)
Belirtilen nedenle, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3."üncü maddesi gereğince uygulanan ve karar tarihinde yürürlükte bulunan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427."nci maddesi kapsamına uygun olarak, dava konusu miktar itibariyle "kesin nitelikte" bulunması nedeniyle temyizinin kabil olmadığı dosya içeriğinden anlaşıldığından, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan ek kararın ONANMASINA, 18.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.