Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, davacının davalı işveren yanındaki çalışmalarının geçtiği işyerinin ve yaptığı işin itibari hizmet süresi ve fiili hizmet süresi zammı kapsamında olduğunun tespiti istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalılardan Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297. maddesinin (2). fıkrasında “hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir”, hükmü öngörülmüştür.
Bu bağlamda;
a) Mahkemece kabul edilen, davacının 28.03.2007 – 30.09.2008 tarihleri arasındaki itibari hizmet süresine tabi çalışmaları yönünden;
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın Ek 5. maddesindeki düzenlemenin, 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasanın 106. maddesi uyarınca yürürlükten kaldırılmış olması ve 5510 sayılı Yasanın 40. maddesinin 2. fıkrasının 5. bendindeki düzenlemenin ise davacının 506 sayılı Yasanın Ek 5. maddesindeki itibari hizmet süresinden faydalanma şartlarından farklı şartlara (iş – işyeri – kapsamdaki sigortalılık) ilişkin olması nedeniyle, 5510 sayılı Yasanın Geçici 7. maddesinde, 506 sayılı Yasanın Ek 5. maddesindeki düzenleme gereğince hak edilen itibari hizmet sürelerinin “3600 gün prim ödeme şartı” aranmaksızın değerlendirilmesi olanağı öngörülmüş olup, hüküm fıkrasında 3600 gün çalışma koşuluna yer verilmiş olması; ayrıca, 28.03.2007 – 30.09.2008 tarihleri arasında davacının, davalı işyerinden bildirilen gün sayısı 544 gün olup, 0.25 ile çarpımı sonucu faydalanabileceği itibari hizmet gün sayısı (544 gün x 0.25=) 136 güne isabet ederken mahkemece 158 gün itibari hizmet gün sayısı kabul edilmesi ve itibari hizmet süresinin sigortalılık süresine eklenmesi gerektiği belirtilmeden;
b) Mahkemece kabul edilen, davacının 01.10.2008 – 07.01.2013 tarihleri arasındaki fiili hizmet süresi zammına tabi çalışmaları yönünden;


./..
-2-

5510 sayılı Yasanın 40. maddesinin 3 ve 4. fıkralarındaki “Bu maddenin birinci fıkrası hükmüne göre hesaplanan fiilî hizmet süresi zammı, yukarıdaki tablonun (13) ve (14) numaralı sırasında yer alan sigortalılar için sekiz, diğer sigortalılar için beş yılı geçmemek üzere uzun vadeli sigorta kolları uygulamasında prim ödeme gün sayısına eklenir. Bu sürelerin, üç yılı geçmemek üzere; (18) numaralı sırasında bulunanlar için tamamı diğerleri için yarısı emeklilik yaş hadlerinden indirilir. Tablonun (10) numaralı sırasında yer alan sigortalılar için bu fıkradaki süre sınırı uygulanmaz.
Yukarıdaki fıkrada belirtilen yaş haddi indiriminden yararlanabilmek için ölüm ve malûliyet halleri ile (18) numaralı sırada bulunanlar hariç tablonun (10) numaralı sırasında yer alan sigortalıların en az 1800 gün, diğer sıralarda yer alan sigortalıların ise en az 3600 gün belirtilen işyeri ve işlerde çalışmış olmaları şarttır.” hükmü gereği, davacının 2. fıkra 5. bent kapsamındaki davalı işverenin termik santral işyerinde kimyasal arıtma işinde fiili hizmet süresi zammına tabi çalışmalarının beş yılı geçmemek üzere uzun vadeli sigorta kolları uygulamasında prim ödeme gün sayısına ekleneceği ile fiili hizmet zammı süresinin üç yılı geçmemek üzere yarısının aynı işyeri ve işte 3.600 gün çalışması koşuluyla emeklilik yaş haddinden indirileceği belirtilmeden;
Karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının;
a) 1 numaralı bendin itibari hizmet süresi tespitine yönelik 2. paragrafının tamamen silinerek, yerine, “506 sayılı Yasanın Ek 5. maddesi uyarınca, davacının, 28.03.2007 -30.09.2008 tarihleri arasında davalı işveren tarafından işyerinden bildirilen 544 gün x 0.25 gün karşılığı olan 136 gün itibari hizmet gün sayısının sigortalılık süresine eklenmesine;
b) 1 numaralı bendin fiili hizmet süresi zammının tespitine yönelik 3. paragrafının tamamen silinerek, yerine, “5510 sayılı Yasanın 40. maddesi uyarınca, davacının, davalı işverenin termik santral işyerinde, kimyasal arıtma işindeki 01.10.2008 – 07.01.2013 tarihleri arasındaki çalışmalarında sigorta primi ödenmiş günleri x 60/360 (2. fıkra 5. bent) formülüyle hesaplanan 1.537x60/360=256 gün fiili hizmet zammı süresi bulunduğunun, bu sürenin prim ödeme gün sayısına fiili hizmet süresi zammı olarak eklenmesi gerektiğinin, 256 gün fiili hizmet süresi zammının, üç yılı geçmemek üzere yarısının aynı işyeri ve işte 3.600 gün çalışması koşuluyla emeklilik yaş haddinden indirileceğinin tespitine,” cümlesinin yazılmasına, gerekçenin ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.12 .2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.