Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8457 Esas 2019/12808 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8457
Karar No: 2019/12808
Karar Tarihi: 21.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8457 Esas 2019/12808 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların inşaat demirlerini çalmaya çalıştıkları için hırsızlık suçunu işlediği kabul edilmiştir. Ancak, verilen cezaların eksik ve yanlış tayin edildiği, denetim süresi içerisinde yeniden suç işleyen sanıkların hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesinin yanlış olduğu ve hak yoksunluklarına hükmedilmesinin de hatalı olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, gerekçeli karar başlığına suçun işlendiği zaman diliminin yazılmaması, şikayetten vazgeçen mağdurun hatalı şekilde kararda yazılması da yerinde görülen temyiz talepleri arasındadır. Bu nedenlerle, hükümler bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu 142/1-e maddesi (Hırsızlık suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu 141/1 maddesi (Cezanın tayininde hüküm)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu 231/11 maddesi (Denetim süresi içerisinde yeniden suç işleme hali)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (Yargılama usulüne ilişkin hükümlerin uygulanması)
- 1412 sayılı CMUK 326/son maddesi (Kazanılmış hakların gözetilmesi)

17. Ceza Dairesi 2019/8457 E. , 2019/12808 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanıkların, inşaat alanında bulunan inşaat demirlerini çalmaya çalışmaları şeklindeki eylemlerinin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu 142/1-e maddesine konu hırsızlık suçunu oluşturmasına rağmen aynı Kanun"un 141/1 maddesi uyarınca cezalandırılmaları sonucu yazılı şekilde eksik ceza tayini,
Kabule göre de;
2- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/11 maddesi uyarınca denetim süresi içerisinde yeniden suç işleyen sanıklar hakkındaki hükümlerin aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken belirlenen hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesi,
3- Sanıklar hakkında belirlenen hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesine rağmen 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
4- Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılmaması suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendine aykırı davranılması,
5- Kovuşturma aşamasında şikayetten vazgeçen mağdur ..."in gerekçeli karar başlığında şikayetçi olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ün temyiz talepleri bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz olmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının GÖZETİLMESİNE, 21/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.