Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/8950 Esas 2019/4815 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -

Davacılar vekili; davacının desteği...’ın trafik sigortası olmayan motorsikletle tek taraflı trafik kazası neticesinde 03.09.2014 tarihinde vefat ettiğini bu nedenle davacının destekten yoksun kaldığını belirterek fazlaya ilişkin haklarının saklı kalması kaydıyla 1.000,00 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan tahsilini talep etmiş,ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 125.830,18 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; yetki itirazında bulunarak davacı tarafından başvuru yapılmadığını, desteğin aracının 50 cm3 ün üstünde motor silindir hacmi olduğunun ispatı halinde kurum teminatı kapsamında olduğunu, davacının geçiş önceliğine uymadığından kusurlu olduğunu, gerekli güvenlik ekipmanlarını kullanmadığını ve motor ehliyeti olmadığından davacının müterafik kusurlu olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kabulü ile 125.830,18 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında

kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Davacı taraf, trafik kazası sonucu eşinin vefat etmesi nedeniyle destekten yoksun kalma tazminatı talep etmiş, buna göre de bilirkişi tarafından TRHA 2010 kadın yaşam tablosu dikkate alınarak davacının kaza tarihinden sonraki muhtemel yaşam süresi belirlenmiş ve hesaplama yapılmış, davalı vekilince anılan rapora, kullanılan yaşam tablosu yönünden ve diğer hususlar yönünden itiraz edilmiş, mahkemece davalının itirazları tartışılmaksızın bu rapor hükme esas alınmıştır.
Ancak karara esas alınan hesaplama, Hukuk Genel Kurulu"nun 1989/4-586 esas, 1990/199 sayılı kararı ve yerleşik Yargıtay içtihatlarına uygun değildir.
Davalı vekilinin bilirkişi raporunda kullanılan yaşam tablosuna açık itirazı olduğu halde ve TBK 51. maddesi uyarınca tazminatın kapsamı hakim tarafından belirleneceği halde mahkemece Population Masculine Et – Feminine (PMF 1931) Tablosu esas alınmak suretiyle ve kazanılmış haklar gözetilerek tazminat miktarının belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 16/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.