Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/11652 Esas 2021/11437 Karar Sayılı İlamı

4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu’na muhalefet eyleminden kabahatli ... hakkında, 2.831,00 Türk lirası idarî para cezası uygulanmasına ilişkin Tarım ve Orman Bakanlığı 3. Bölge Müdürlüğü Adıyaman Şube Müdürlüğünün 10/01/2020 tarihli ve 2020/05 sayılı idarî yaptırım kararına yönelik başvurunun reddine ilişkin ADIYAMAN Sulh Ceza Hâkimliğinin 06/03/2020 tarihli ve 2020/778 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 21.05.2020 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04.06.2020 tarihli ve KYB. 2020-49123 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 27/8. maddesinde yer alan “İdarî yaptırım kararının verildiği işlem kapsamında aynı kişi ile ilgili olarak idarî yargının görev alanına giren kararların da verilmiş olması halinde; idarî yaptırım kararına ilişkin hukuka aykırılık iddiaları bu işlemin iptali talebiyle birlikte idarî yargı merciinde görülür.” şeklindeki düzenleme ile keza Uyuşmazlık Mahkemesinin idari para cezası ile birlikte aynı kişi ile ilgili olarak "tazminat" kararı verildiği bu hususun dava konusu edildiği durumlarda davaya bakma görevinin idari yargıya ait olduğuna dair 08/07/2019 tarihli ve 2019/313 Esas, 2019/406 sayılı kararı nazara alındığında, somut olayda muteriz hakkında koruma altına alınan yaban hayvanı avlama eyleminden dolayı 4915 sayılı Kanun uyarınca toplam 2.831,00 Türk lirası idarî para cezasının yanısıra, anılan Kanun"un 28. maddesi uyarınca kabahatli aleyhine tazminat raporu düzenlenerek 11.330,00 Türk lirası tazminatın tahakkuk ettirildiği cihetle, Sulh Ceza Hâkimliğince, esasa girilmeden anılan mevzuat hükmü ve Uyuşmazlık Mahkemesi kararı uyarınca görevli yargı yerinin idari yargı olması nedeniyle görevsizlik kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Uyuşmazlık Mahkemesinin, gerek kanun yararına bozma ihbarnamesinde atıf yapılan 08.07.2019 tarih, 2019/313 Esas, 2019/406 Karar sayılı kararında, gerekse aynı konuya ilişkin diğer kararları ile; kabahatlilere 4915 sayılı Yasaya aykırılık nedeniyle uygulanan idari para cezası yanında tazminat kararı verilmesi ve bu tazminat kararının da idari para cezasına dair karar ile birlikte itiraza konu edilmesi ya da ayrıca idari yargı mercilerinde dava konusu yapılması halinde idari para cezasına yönelik itirazın da ilgili de idari yargı merciince inceleneceğinin karara bağlandığı, somut olayda ise kabahatlinin başvurusunu açıkça idari para cezasına hasrettiği, hakkında verilen tazminat kararını itiraz konusu yapmadığı ve bu karara karşı idari yargı merciine başvurduğu yönünde bir savda bulunmadığı, bu itibarla 4915 sayılı Yasada idari para cezaların yönünden yargı yolu düzenlenmeyip, 5326 sayılı Yasanın 3/1. maddesi uyarınca, kabahatlinin, hakkında uygulanan idari para cezalarına vaki itirazını inceleme görevinin yetkili Sulh Ceza Hakimliğinde olduğu cihetle,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görülmediğinden, CMK"nun 309. maddesi uyarınca kanun yararına kararın bozulmasına dair talebinin REDDİNE, 30/09/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.