Bakaya kalma suçundan sanık ..."in, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu"nun 63/1-b-son ve 5237 sayılı Kanun"un 62/1. maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Ankara 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/12/2018 tarihli ve 2017/456 esas, 2018/954 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 20.05.2020 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.06.2020 tarihli ve KYB. 2020-48186 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
7146 sayılı Kanun"un 2. maddesi ile 1111 sayılı Askerlik Kanunu"na eklenen geçici 55. maddede yer alan "Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte her ne sebeple olursa olsun henüz fiilî askerlik hizmetine başlamamış ve 1 Ocak 1994 tarihinden (bu tarih dâhil) önce doğan 1076 sayılı Kanun ile bu Kanuna tabi yükümlüler; istekleri hâlinde, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren üç ay içinde askerlik şubelerine veya yurt dışı temsilciliklerine başvurmaları, 15.000 Türk lirası veya Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası döviz satış kuruna göre ödeme tarihindeki karşılığı kadar konvertibl yabancı ülke parasını defaten ödemeleri ve 21 gün temel askerlik eğitimini yerine getirmeleri şartıyla askerlik hizmetini yerine getirmiş sayılırlar.... Bu madde hükümlerinden yararlanan yükümlüler hakkında saklı, yoklama kaçağı ve bakayadan dolayı idari ve adli soruşturma ve kovuşturma yapılmaz, başlatılmış olanlar sona erdirilir ve bu suçlara ilişkin kesinleşmiş idari para cezaları tahsil edilmez" şeklindeki düzenleme nazara alındığında, sanığın bakaya kalma eyleminden dolayı yapılan yargılama devam ederken 02/08/2018 tarihinde anılan değişikliğin yürürlüğe girdiği, değişiklik uyarınca Mahkemesince kovuşturmanın sonlandırılması ya da kovuşturmaya devam edilmesi için sanığa değişiklik kapsamında bedelli askerlikten yararlanmak isteyip istemediği sorularak sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde sanığın mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Gerekçeli kararın sanık ...’e 7201 sayılı Tebligat Yasasının 35. maddesine göre tebliğ edildiği, anılan maddenin birinci fıkrasındaki “Kendisine veya adresine kanunun gösterdiği usullere göre tebliğ yapılmış olan kimse,…” ve ikinci fıkrasındaki “Adresini değiştiren kimse yenisini bildirmediği ve adres kayıt sisteminde yerleşim yeri adresi de tespit edilemediği takdirde,…” şeklindeki düzenlemelerle bu maddeye göre tebligat yapılmasının şartlarının gösterildiği, somut olayda aynı adrese gönderilen duruşma davetiyesinin de 7201 sayılı Yasanın 10. maddesinin birinci ve ikinci fıkralarındaki usul ve sıraya uyulmaksızın doğrudan MERNİS adresi olduğu şerhiyle 7201
sayılı Yasanın 21/2. maddesi uyarınca tebliğ edildiği, bu itibarla, sanığa bu adreste yapılmış usulüne uygun bir tebligattan söz edilemeyeceğinden aynı adreste 7201 sayılı Yasanın 35. maddesine göre tebligat yapılmasının da usulsüz olduğu, yine 7201 sayılı Yasanın 35/2. maddesinde bu maddeye göre tebligat yapılabilmesi için MERNİS sisteminde kayıtlı bir adresin olmamasının gerektiği, oysa yukarıda belirtildiği gibi sanğın MERNİS’te kayıtlı adresinin bulunduğu, bu nedenle sanığa 7201 sayılı Kanun’un 10. ve 21. maddeleri uyarınca tebligat yapılması gerektiği cihetle, sanığa usulüne uygun şekilde tebliğ edilmeyen hükmün kesinleşmediği ve kanun yararına bozma istemine konu olamayacağı anlaşılmakla,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görülmediğinden, CMK"nun 309. maddesi uyarınca kanun yararına kararın bozulmasına dair talebinin REDDİNE, 30.09.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.