Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/5306 Esas 2018/8858 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5306
Karar No: 2018/8858
Karar Tarihi: 13.11.2018

Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/5306 Esas 2018/8858 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir görevi kötüye kullanma suçuyla ilgili olarak verilen beraat kararını onaylamıştır. Mahkeme, Tebligat Kanunu'nun ilgili maddelerine göre, ilgilinin bilinen en son adresine çağrı kağıdı çıkarılması ve iade edilmesi durumunda tebligatın Mernis adresine yapılması gerektiğini belirtmiştir. Mahkeme, katılanın bilinen en son adresine yapılan tebligatın tarihi ile Tebligat Kanunu'nun 21. maddesine göre çıkarılacak tebligatın tarihinin farklı olması nedeniyle, yapılan tebligatın usulsüz olduğunu vurgulamıştır. Sonuç olarak, mahkeme beraat kararını onaylamış ve katılanın temyiz itirazlarını reddetmiştir.
Kanun maddeleri:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/1-2. maddesi, Tebligatın yapılacağı adresi belirler.
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi, tebligatın Mernis adresine yapılması gerektiğini belirtir.
5. Ceza Dairesi         2015/5306 E.  ,  2018/8858 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Görevi kötüye kullanma
    HÜKÜM : Beraat, temyiz talebinin reddi

    Mahalli mahkemece verilen ek karar ve hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
    7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/1-2. maddesindeki “Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır.” hükmüyle 21/2. maddesi hükmü birlikte değerlendirildiğinde, öncelikle ilgilinin bilinen en son adresine çağrı kağıdı çıkarılması, iade edilmesi durumunda tebligatın mernis adresine yapılması gerektiği, UYAP kayıtları incelendiğinde katılanın bilinen en son adresine yapılan tebligatın 27/12/2014 tarihinde hazırlanarak onaylandığı, Tebligat Kanununun 21. maddesine göre çıkarılacak tebligatın ise daha önceki bir tarih olan 17/11/2014"te hazırlanıp onaylandığı, bu itibarla katılana aynı Kanunun 21. maddesine göre yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, 26/01/2015 havale günlü dilekçede yer alan temyiz talebinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek, temyiz talebinin reddine dair 16/01/2015 tarihli ek kararın kaldırılarak esasın incelenmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
    Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılanın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 13/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.