Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/6229 Esas 2016/88 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/6229
Karar No: 2016/88
Karar Tarihi: 11.01.2016

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/6229 Esas 2016/88 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı firma ile davacı arasındaki davada, davalının 2.322 TL iş bedelinin tahsili için başlatılan takibe itiraz etmesi sonucu, asliye hukuk mahkemesi davanın kısmen kabulüne karar vererek, sadece 1.320 TL alacak yönünden takibin devamına hükmetmiştir. Davalı temyiz talebinde bulunmuş ancak Yargıtay, kesin olan mahkeme kararları için temyiz taleplerine karar verilemeyeceğini belirten kanun maddelerini açıklamıştır. Bu nedenle davalının temyiz talebi reddedilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri 14.07.2004 tarihli 5219 sayılı Yasa'nın 2A maddesinin c fıkrası ve HUMK'nın 427. maddesidir. Kesin kararlar için temyiz talebi işlemeyeceği belirtilen 01.06.1990 tarihli İçtihadı Birleştirme Kararı ise ayrıca vurgulanmıştır.

15. Hukuk Dairesi 2015/6229 E. , 2016/88 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... ile davalı ... arasındaki davadan dolayı ...24. Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 16/04/2014 gün ve 2013/6-2014/165 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

14.07.2004 gün ve 5219 sayılı Yasa"nın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL"ye çıkarılmıştır.
...24. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin kararı 16.04.2014 tarihlidir. Davada 2.322,00 TL iş bedelinin tahsili için başlatılan takibe yapılan itirazın iptâli talep edilmiş, mahkemece davanın kısmen kabulü ile 1.320,00 TL alacak yönünden takibin devamına karar verildiğinden karar davalı açısından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz talebinin mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 11.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.