MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
28/05/2013 tarihinde sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 28/06/2013 tarihinde kesinleştiği, denetim süresi içinde 22/02/2016 tarihinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle sanığın yargılanarak mahkumiyetine karar verildiği ve mahkumiyet kararının kesinleştiği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ..."in birlikte yakalandığı diğer suça sürüklenen çocuklarla birlikte müştekiye ait aracın cam filtrelerini kesip sert bir cisimle sökerek içerden araç içinde bulunan malları çaldıkları sırada yakalanmaları şeklinde gerçekleşen olayda; 765 sayılı TCK"nın 493/1-son maddesinde öngörülen yaptırım 8 yıl hapis cezası olduğu halde, sanık hakkında temel ceza 3 yıl hapis olarak uygulanmak suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında Büyükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 08/05/2009 tarih, 2005/933 Esas ve 2009/531 Karar sayılı hükmü ile, 5237 sayılı TCK’nın hırsızlık suçundan 142/1-e, 35, 62 maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hükmolunan hapis cezasının ertelenmesine karar verildiği, hükmün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Dairemizin 31/10/2012 tarihli 2012/18714-2012/44737 esas sayılı ilamıyla bozulmasından sonra bu kez hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip daha sonra da sanığın denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi üzerine 5237 sayılı CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca hapis cezalarının ertelenmesine karar verilmeden açıklanmasına karar verildiği nazara alındığında Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.02.2016 tarih ve 2014/8-71 Esas - 2016/42 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere sanığın kazanılmış hakkı gözetilmeyerek hükmedilen hapis cezasının 647 sayılı Kanun"un 6. maddesi uygulanmaması suretiyle 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 16/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.