Esas No: 2021/42130
Karar No: 2022/13088
Karar Tarihi: 24.05.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/42130 Esas 2022/13088 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin hakaret ve tehdit suçlarından mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz edilen kararda, tehdit suçuna verilen cezanın artık temyiz edilemeyeceği belirtilmiş ve reddedilmiştir. Hakaret suçuyla ilgili mahkumiyet hükmüne gelindiğinde ise, temyiz isteminin reddi nedeninin bulunmadığından işin esasına geçilmiştir. Kararda, tüm kanıtların ve savunmaların doğru bir şekilde sunulduğu ve vicdani kanının kesin olduğu ifade edilmiştir. Ancak, TCK'nın 53/1-b maddesindeki hak yoksunluğu hükmünün Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği belirtilerek, hüküm fıkrasından bu kısmın çıkarılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317 ve 322 madde ve fıkraları detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Tehdit suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...’nin TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2-Sanık hakkında hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyizinde;
Temyiz isteminin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre ve yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi'nin, 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararıyla, iptal edilmiş olması nedeniyle, uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, hüküm fıkrasından TCK'nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
