Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/42460 Esas 2022/13084 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteminin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyizinde;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın Kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyizinde;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Bozma öncesi sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan 5 ay hapis cezasına hükmedilip bu cezanın TCK'nın 50/1-a maddesi uyarınca 12.000 TL adli para cezasına çevrilmesi ve bu hükmün yalnızca sanık tarafından temyiz edilmesi ve Yargıtay 5. Ceza Dairesinin bozma ilamında 20/05/2014 tarihli kararı ile yeniden hüküm kurulurken cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında; bozma sonrası verilen hükümde sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan 6 ay 7 gün sonuç hapis cezasına hükmolunarak cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmemesi suretiyle 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanık ...'nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca, sanığın cezasının "3000 TL. adli para cezası üzerinden infazına" ibaresinin eklenmesi ve hükümden “TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın” çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.