Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/6055 Esas 2019/7560 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kiracılık sıfatının tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, taraflar arasında 01/01/2009 başlangıç tarihli kira sözleşmesi düzenlendiğini, davalının 11/06/2014 tarihli yazı ile taşınmazın tahliye edilmesini istediğini, taşınmazın ihale ile kiralanmadığını, 2886 sayılı Kanunun 75. maddesine göre tahliye edilemeyeceğini belirterek kiracılık ilişkisinin devam ettiğinin tespiti ile muarazanın giderilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, dava konusu taşınmazın, dava dışı ... kiralanmışken 31/03/2009 tarihli devir sözleşmesi ile davacıya devredildiğini, davacının devraldığı taşınmazın kira sözleşmesinin kendi adına yapılmasını istediğini, encümenin devir kararı ile 03/06/2009 noter onaylı sözleşme düzenlendiğini, her yıl kira süresinin uzatıldığını ve en son olarak 2014 yılı sözleşmesi imzalandığını, davaya konu yerin Ulaşım Hizmetleri Daire Başkanlığına tahsis edilmesi için kira sözleşmesininin, 22. maddesi uyarınca feshedildiğini, kira ilişkisinin sona erdiğini beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, taraflar arasındaki kira sözleşmesinin 22. maddesi uyarınca "Belediye tarafından kiralanan yer Belediye Encümeninin herhangi bir sebepten dolayı alacağı karar ile kiracıya yapılacak tebligat tarihinden 15 gün içerisinde kiralanan taşınmaz tahliye edilecektir. Kiracı tahliye etmeyi taahhüt etmiş sayılır. Kiracı kiraladığı yeri tahliye etmediği takdirde 2886 sayılı Kanunun 75. Maddesi hükümleri uygulanacaktır." hükümleri karşısında taraflar arasındaki kira sözleşmesinin sona erdiği gerekçesiyle davacının kiracılık ilişkisini devam ettiğinin tesiptine yönelik açmış olduuuğu davanın, kiracılık ilişkisinin taraflar arasındaki sözleşmenin 8. ve 22. maddeleri uyarınca sona erdiğinin tespitine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dışı ... kiralanan taşınmazın, encümen kararı ile devrine onay verilmesi üzerine taraflar arasında ilk olarak 01/01/2009 başlangıç tarihli, bir yıl süreli kira sözleşmesi düzenlendiği, en son 01/01/2014 başlangıç tarihli, bir yıl süreli sözleşmenin imzalandığı anlaşılmıştır. Davalı, 11/06/2014 tarihli yazı ile kira sözleşmesinin feshedildiği bildirilerek kiralananın tahliye edilmesinin istemiştir. Kiralananın konut ya da çatılı iş yeri kiralarına tabi olması durumunda 2886 Sayılı Kanuna göre kiraya verilmiş olsa bile bu kanunun 75. maddesine göre süre bitimi dışında fesih ve tahliyesi ancak 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu hükümlerine tabi olup kiraya verenin Türk Borçlar Kanunundaki düzenlenen sebeplerden birine dayanmadan tek yanlı olarak sözleşmeyi feshedip tahliye isteme hakkı bulunmamaktadır. Bu durumda; dava tarihi itibariyle sözleşmenin süresi henüz dolmadığından davacının kiracılığın tespitine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 08/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.