Esas No: 2020/5244
Karar No: 2022/13083
Karar Tarihi: 24.05.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/5244 Esas 2022/13083 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet kararları temyiz edildi. Tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmü temyize sevk edildi ancak reddedildi çünkü sanık tarafından işlendiği belirlenmişti. 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmü ise bozuldu çünkü sanık hakkında daha önce verilen HAGB kararı nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi kanuna aykırıydı. 6545 sayılı Kanun'un 72. maddesiyle, CMK’nın 231/8. maddesinde yapılan değişikliğin suç tarihi itibariyle yürürlükte olmaması nedeniyle, CMK'nın 231. maddesinin uygulanmasına engel mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında kişilik özellikleri ile duruşmadaki tavır ve davranışları göz önünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi.
Kanun Maddeleri:
- Tehdit suçu için herhangi bir kanun maddesi belirtilmemiş.
- 6136 sayılı Kanun'un 19. maddesi: Ticari amaçla veya bir meslek veya sanat faaliyeti çerçevesinde yapılan faaliyetlerden dolayı haksız bir kazanç sağlanması veya hak sahiplerinin mahrum edilmesi.
- CMK'nın 231. maddesi: Hükmün açıklanmasının geri bırakılması.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteminin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyizinde;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın Kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafisinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyizinde; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
6545 sayılı Kanun'un 72. maddesiyle, CMK’nın 231/8. maddesinde yapılan değişikliğin suç tarihi itibariyle yürürlükte olmaması nedeniyle, CMK'nın 231. maddesinin uygulanmasına engel mahkumiyeti bulunmayan sanığın, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tavır ve davranışları göz önünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılıp, sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, "sanığın daha önce kesinleşmiş HAGB kararı bulunduğu halde bu suçu işlemiş olması" şeklindeki gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
